دیالوگ های ماندگار رمان

[d.ali]

تغيير ان چيزى نيست كه مى اموزيم،ان چيزهايى است كه از دست مى دهيم.
برگرفته از رمان:هيچوقت دير نيست

[ثـمین]

شعله ی عشق من در دلش سوسو می زد.


وقتی خاک ها خوابید و سکوت همه جارا در اغـ ـوش کشید ، ابگین را جلو رویم دیدم .


بازگشت خون آشام -م.عباس زاده

[d.ali]

باتو بودن رانبايدلاجرعه سركشيد،بايدنرم نرمك مزه مزه كرد وچكه چكه چشيد.هميشه فاصله ام را حفظ مى كنم تا به اتشت نسوزم.
برگرفته از كتاب ديلمزاده اثرمحمد دودگر

[d.ali]

پس از ان سالهاهنوز ان چهره ى رو به اتش،جلوچشمم هست.موهاى بورت حسابى بلند شده بودوجلو چشمهات را مى گرفت.نوارسفيدى را تازده بودى،بسته بودى به پيشانى،تا از شرموهاى اضافى راحت شوى.با ان لباس چوپانى و ساقبند،بخصوص با ان نوارسفيد پارچه ايى،به اندازه ى شاهزاده هاى افسون شده ى هزارو يك شب زيبا وباشكوه بودى.اعجوبه ى جذابيت.
ديلمزاد اثرمحمددودگر.

[d.ali]

تمام سرم درد است
دستهايم درد است.........گلويم درد است…نه سرما خورده ام ونه بيمارم…من فقط غمگينم …من مريض شده ام …پرستار مى خواهم…تيمار مى خواهم…يكى را مى خواهم كه فقط مراببيند…كسى را مى خواهم كه من وسادگى وخوبى ام را به بازى نگيرد…من فقط كمى درك شدن مى خواهم كمى صداقت…فقط كمى.
خانه ى من اثرمنا معيرى

[d.ali]

عشق يك معجزه كوچولو وقشنگه.كه بزرگش مى كنيم وپرو بالش
مى ديم ،مى شه بكر زندگيمون.
مرد قد بلند:دريا دلنواز

[d.ali]

نماز شكركمترين ارادتم نسبت به كسى بود كه ارامش رو به زندگيم برگردوند…بهم گفت صبركن…صبركردم.بهم گفت مراعات كن …مراعات كردم…بهم گفت دلرحم باش…شدم.
سالها…سعى كردم طورى زندگى كنم كه اگه روزى…احتياج مبرم به كمكش داشتم…سرمو بالابگيرم وبگم…به پاس همه ى فرمانبرى هام…بهم عطا كن…همونم شد!
مردقدبلند:دريا دلنواز
(موضوع ديالوگ است.اما من دوست دارم از هرقسمتى لذت بردم منعكس كنم)

[d.ali]

روچستر خطاب به جين:
جين من هرگز نمى خواستم كه اين چنين ترا افسرده كنم.اگريكنفر جز يك ماده بره نداشته باشد،با او بخوردوبا او بياشامدوان ماده بره را چون دختر خويش دوست داشته باشد،اگربراثر خطايى و اشتباهى خون ان بره بريزد،انقدر پشيمان نخواهدبود كه اكنون پشيمان هستم،ايا مرا خواهى بخشيد؟
انچنان نيرويى دررفتارش بالاخره انچنان احساس عاطفى وانچنان عشقى درسراسر وجودش بود كه او را بخشيدم.
جين اير:شارلوت برونته

[d.ali]

خدايا اينقد تو خودم ريختم كه از سرم گذشت دارم غرق مى شم ،دستت كجاست؟
رمان بسيار زيباى مرد قدبلند:دريا دلنواز

[d.ali]

من عادت به داشتن مال ديگران نكرده ام…من ساده ام ورام واهلى اما دست براى برداشتن انچه كه از من نيست دراز نمى كنم…من غرورم را مى گذارم زيرپاها يم و رد
مى شوم امادلم را نمى بازم…اگر فقط كمى اين روزگاربهتر مى شد،اگر روزهايم بهتر
مى شد نياز به هيچ ديوارى نداشتم.
خانه ى من :منا معيرى