فاصله ی غزل | فاطمه سلیم زاده کاربر انجمن ایران رمان

[Faty khanm]

شب است و خواب از چشمانم فراریست
شب است و ترس غالب بر خانه های شهر
در حوالی های نزدیک در حال بیداریست
شب است و نام تورا برای همیشه من
بر روی قلب خود حک می کنم
شب است و ستارگان را با روی باز
با ماه دل خود هم آغ*و*ش می کنم
شب است و آسمان بی خورشید رامن
با رنگ سیاه کهربائی رنگ می کنم
شب است و غم و تاریکی چیره و من
با امید نا امیدان همهمه به پا می کنم
در سیاهی شبانگاهی من با تهی دستان
به سوی خدا دست کمک دراز می کنم

[Faty khanm]

شده حال دل تو از همیشه بدتر بشود
تمام بدنت پراز خاطره‌یِ یک نفر بشود 
آرامش تو سلب و اعصابت نامنظم باشد
همه خوشحال ولی عشق تو پر پر بشود

[Faty khanm]

شده دلت خسته از حال بدت شود
ناراحت نباش، در همه جای شهر
این اتفاق افتاده است
مردم میان خویش و دل
کودتاها کرده‌اند.

[Faty khanm]

پرواز نماد قدرت نیست
کلاغ هم پرواز بلد است
یاد بگیریم سربلند زندگی کنیم
و گرنا با دو بال داشتن پرواز هم آسان است.
سنگین بودن می‌ارزه به تنها بودن. ‌

[Faty khanm]

خدا رنگ و بوی شب را
انگار از روی رُخت بافته است
و تمام زیبایی چشمانت را
در تک‌تک ستارگان نهاده است
و لول‌های موهایت را
در موج اقیانوس نشانده است
چقدر جالب
تو به تنهایی تمام طبیعت را در برداری
به گمانم انحنای ک*م*رت
به‌سان آن تپه‌های ناهموار شهر اند
اری به راستی که تو
جلوه‌ی تمام طبیعت در چند کلمه‌ای
​​​​​​`دختر`

[Faty khanm]

چند کلمه را آوردم
و به پهنای صورت اشک در ظرفی چکاندم
تمام توتون های روی کابینت کوچک اتاقمان را
روی میز آوردم
یادت در گوشه‌ای، خیره به من
وینستون دود می‌کرد
و تو در جای خالی خویش نشسته بودی
لیوان را که اوردم
همه محتویات موجود را در آن خالی کردم
درد داشت ولی همه را مخلوط کرده و پای
گلِ گلدان طاق کوچک قرآن ریختم
بیچاره دوام نیاورد 
نمیدانم از توتون بود یا تلخی خاطرات تو
که درجا خشک و پلاسیده شد
اری تو طراوت را از زندگی من ربودی
‌ ‌

[Faty khanm]

کل عمر خویش برباد دادیم
با انتظار
به گمانم تصور می‌کردیم 
انتظار هم بخشی از زندگیست
بیچاره بودیم
چون انتظار تمام زندگیمیان شد
ولی انتظار در زندگیمیان تمام نشد.

[Faty khanm]

- اجازه می‌دهید از قهوه‌تان استفاده کنم؟
- بله؟؟!
قهوه‌ای ل*ب*های تورا من به تنهایی خریدارم.

[Faty khanm]

باش
حتی اگر شده با سرزنش
با عصبانیت
با جیغ و داد
ولی ای کاش لبخندی هم 
من تو را با تمام وجودم و وجودت می‌خواهم
من ناراضی نیستم
ولی کاش سهمم از تو چیزی غیر از
تب تند عصبانیت هایت 
و حجم انبوهی از غم هایت بود.

[Faty khanm]

می‌شود مهمانم کنی به خانه‌ات
به ان دو گوی سیاه و مستانه‌ات
کل عمر اگر در انتظار بوده ایم
مقصدی نیست جز قلب شاهانه‌ات