۰۸-۰۱-۹۸، ۰۷:۱۷ ق.ظ
سلام
ممنون میشم اول یه بیوگرافی ساده و مختصر بهمون بدید ؟
محرابه سادات قدیری هستم، متولد ۲۱ آذر ۶۱ اهل ساری و لیسانس مدیریت اموزشی. متأهلم و یه دختر دارم.
از کِی و چند سالگی نویسندگی رو شروع کردیدو چی شد که دست به قلم شدید ؟
اولین داستان بلندم رو سال اول دانشگاه تموم کردم اما جایی منتشر نشده. دومی رو هم در طول دانشگاه اون هم جایی نشر پیدا نکرد. اما سال ۹۲ فرصتی دست داد نوشتن رو تو سایت ۹۸ia شروع کنم. علاقه ام به نوشتن و مطالعه زیاد در حوضه داستان نویسی دلیل اصلیش بود.
بهترین و بدترین اتفاقی که براتون در رابطه با نویسندگی پیش اومد چی بود ؟
بهترینش شاید اتفاق نباشه، بهترینش کنش و واکنش های و همراهی مخاطبهامه و خب البته بستن قرارداد بابت چاپ کتابهام هم اتفاق مبارکی بود. بدترین خاصی نبوده اما خب گاهی واکنش هایی بوده که منو رنجونده ولی زودگذر بوده. مثل تهدیدها و ناسزاهایی که به وقت نوشتن پنجره ها می میرند به سمتم گسیل شد.
مشوق اصلیتون در رابطه با نویسندگی شما ،
کی بود ؟
ابتدای کار مشوقی نبوده اما حضور خواننده ها و اشتیاقشون و انرژی های مثبتی که برام فرستاده ن به علاوه ی حضور دوستانی مثل بهار یا طوبی عزیز مشوقم بوده برای ادامه ی کار.
اسم رمان هایی که نوشتید ؟آیا به چاپ‌رسیدن یا قصد چاپ دارید؟
گاهی اسم بعضی هاشون چند ثانیه فراموشم می شه.
حسرت
آبان ماه اول زمستان است
پنجمین فصل سال
دستهایم حافظه دارند.
روز را بلندتر می خواهم.
برای خوب بودن حالم
پنجره ها می میرند.
کنار کبود کدر
بادها مسیر دیگری دارند
هست های نیست.
اکثرشون به ناشر سپرده شده اما چند تایی هم در دست ویرایشه. اولین کارهایی که خدا بخواد به بازار کتاب عرضه می شه پنجمین فصل سال و دستهایم حافظه دارنده.
رمان هاتون براساس واقعیت هست ؟
شاید خود اتفاقات واقعی نباشه اما از اونجا کتم رئال دارند بر اساس حقایق جامعه است و از محیط اطرافمون وام گرفته شده ن.
به نظرتون نویسندگی در فضای مجازی آینده ای داره؟
بله صد درصد. من نوشتن رو از خونه شروع کردم از کامپیوتر شخصیم و تا وقتی انلاین ننوشتم کسی همراهم نبوده اما امروز عزیزایی رو در کنارم دارم که بودنشون برام قوت قلب و انرژی حیاطه. اگر انلاین ننوشته بودم هرگز این همه تجربه از این عزیزان نمی آموختم و خب مطمئنا اگر یک قدم الان به نسبت روز اول پیشرفت دارم اون موقع نداشتم.
ازکدوم رمانتون بیشتر خوشتون می یاد؟چرا؟
روز را بلندتر می خواهم به واسطه ی شخصیت محکم نقش اولش دامون منو بیشتر وادار به مرور می کنه. اروم می شم با خوندنش.
نویسندگی اولویت چندم زندگیتونه؟
نویسندگی در جریان زندگیمه. در کنار همه چیز. همراهم می یاد و عادت نداره تو صف بایسته. شونه به شونه من راه می یاد و تو کوچکترین فرصتها خودنمایی می کنه. مثل پشت رل، توی جاده، تو صف تاکسی یا نونوایی یا قدم زدن تو خیابون یا حتی حین انجام کارهای خونه. نویسندگی تو وجودمه و خب ادم وجودش رو نمی تونه اولویت بندی کنه.
یه توصیه به نویسندگان تازه کار؟
من خودم هنوز خیلی راه هست تا اسم خودمو بذارم نویسنده. حتی تو بیو اینستام هم این نویسنده بودن قید نشده. تا وقتی فاصله ی من تا نویسنده هایی مثل گلشیری و احمد محمود و خسرو حمزوی و ... مثل فاصله ی زمین تا دورترین کهکشانه من خودمو نویسنده نمی دونم اما همراهی کوچیکم با دوستان تازه کار اینه که بگم بخونین بخونین بخونین بعد بنویسید. و البته هر چیزی رو نخونید. بزرگان ادبیات ایران و جهان رو بخونید.
حرف اخر..
ممنونم بابت این لطف و قابل دونستن من برای نوشتن. فقط یه حرف دل دارم که می خوام بگم. من به شخصه تنها و تنها به دلیل ثبت کارهام و جلوگیری از مثلا برداشت غیرقانونی از اسم داستان ها یا محتواشه که می خوام چاپ بشن و ممنون می شم دوستان و همراهان این مسئله رو به منفعت مالی پیوند ندن چون واقعا بحث مالی اونقدر ناچیزه که قابل ذکر هم نیست. بابت جمع اوری فایل داستان هام عذر می خوام و این به خواست ناشر و قوانین چاپ بوده. ممنونم به خاطر بودن تک تکتون.
__________________________________
ممنون میشم اول یه بیوگرافی ساده و مختصر بهمون بدید ؟
محرابه سادات قدیری هستم، متولد ۲۱ آذر ۶۱ اهل ساری و لیسانس مدیریت اموزشی. متأهلم و یه دختر دارم.
از کِی و چند سالگی نویسندگی رو شروع کردیدو چی شد که دست به قلم شدید ؟
اولین داستان بلندم رو سال اول دانشگاه تموم کردم اما جایی منتشر نشده. دومی رو هم در طول دانشگاه اون هم جایی نشر پیدا نکرد. اما سال ۹۲ فرصتی دست داد نوشتن رو تو سایت ۹۸ia شروع کنم. علاقه ام به نوشتن و مطالعه زیاد در حوضه داستان نویسی دلیل اصلیش بود.
بهترین و بدترین اتفاقی که براتون در رابطه با نویسندگی پیش اومد چی بود ؟
بهترینش شاید اتفاق نباشه، بهترینش کنش و واکنش های و همراهی مخاطبهامه و خب البته بستن قرارداد بابت چاپ کتابهام هم اتفاق مبارکی بود. بدترین خاصی نبوده اما خب گاهی واکنش هایی بوده که منو رنجونده ولی زودگذر بوده. مثل تهدیدها و ناسزاهایی که به وقت نوشتن پنجره ها می میرند به سمتم گسیل شد.
مشوق اصلیتون در رابطه با نویسندگی شما ،
کی بود ؟
ابتدای کار مشوقی نبوده اما حضور خواننده ها و اشتیاقشون و انرژی های مثبتی که برام فرستاده ن به علاوه ی حضور دوستانی مثل بهار یا طوبی عزیز مشوقم بوده برای ادامه ی کار.
اسم رمان هایی که نوشتید ؟آیا به چاپ‌رسیدن یا قصد چاپ دارید؟
گاهی اسم بعضی هاشون چند ثانیه فراموشم می شه.
حسرت
آبان ماه اول زمستان است
پنجمین فصل سال
دستهایم حافظه دارند.
روز را بلندتر می خواهم.
برای خوب بودن حالم
پنجره ها می میرند.
کنار کبود کدر
بادها مسیر دیگری دارند
هست های نیست.
اکثرشون به ناشر سپرده شده اما چند تایی هم در دست ویرایشه. اولین کارهایی که خدا بخواد به بازار کتاب عرضه می شه پنجمین فصل سال و دستهایم حافظه دارنده.
رمان هاتون براساس واقعیت هست ؟
شاید خود اتفاقات واقعی نباشه اما از اونجا کتم رئال دارند بر اساس حقایق جامعه است و از محیط اطرافمون وام گرفته شده ن.
به نظرتون نویسندگی در فضای مجازی آینده ای داره؟
بله صد درصد. من نوشتن رو از خونه شروع کردم از کامپیوتر شخصیم و تا وقتی انلاین ننوشتم کسی همراهم نبوده اما امروز عزیزایی رو در کنارم دارم که بودنشون برام قوت قلب و انرژی حیاطه. اگر انلاین ننوشته بودم هرگز این همه تجربه از این عزیزان نمی آموختم و خب مطمئنا اگر یک قدم الان به نسبت روز اول پیشرفت دارم اون موقع نداشتم.
ازکدوم رمانتون بیشتر خوشتون می یاد؟چرا؟
روز را بلندتر می خواهم به واسطه ی شخصیت محکم نقش اولش دامون منو بیشتر وادار به مرور می کنه. اروم می شم با خوندنش.
نویسندگی اولویت چندم زندگیتونه؟
نویسندگی در جریان زندگیمه. در کنار همه چیز. همراهم می یاد و عادت نداره تو صف بایسته. شونه به شونه من راه می یاد و تو کوچکترین فرصتها خودنمایی می کنه. مثل پشت رل، توی جاده، تو صف تاکسی یا نونوایی یا قدم زدن تو خیابون یا حتی حین انجام کارهای خونه. نویسندگی تو وجودمه و خب ادم وجودش رو نمی تونه اولویت بندی کنه.
یه توصیه به نویسندگان تازه کار؟
من خودم هنوز خیلی راه هست تا اسم خودمو بذارم نویسنده. حتی تو بیو اینستام هم این نویسنده بودن قید نشده. تا وقتی فاصله ی من تا نویسنده هایی مثل گلشیری و احمد محمود و خسرو حمزوی و ... مثل فاصله ی زمین تا دورترین کهکشانه من خودمو نویسنده نمی دونم اما همراهی کوچیکم با دوستان تازه کار اینه که بگم بخونین بخونین بخونین بعد بنویسید. و البته هر چیزی رو نخونید. بزرگان ادبیات ایران و جهان رو بخونید.
حرف اخر..
ممنونم بابت این لطف و قابل دونستن من برای نوشتن. فقط یه حرف دل دارم که می خوام بگم. من به شخصه تنها و تنها به دلیل ثبت کارهام و جلوگیری از مثلا برداشت غیرقانونی از اسم داستان ها یا محتواشه که می خوام چاپ بشن و ممنون می شم دوستان و همراهان این مسئله رو به منفعت مالی پیوند ندن چون واقعا بحث مالی اونقدر ناچیزه که قابل ذکر هم نیست. بابت جمع اوری فایل داستان هام عذر می خوام و این به خواست ناشر و قوانین چاپ بوده. ممنونم به خاطر بودن تک تکتون.
__________________________________
خدايا تو ببين
خدايا تو ببخش
خدايا تو ببخش