ایران رمان

هر روز تكراريست

صبح هم ماجرای ساده ایست

گنجشکها بی خودی شلوغش می کنند

این روزها


اگر خون هم گریه کنی


عمق همدردی دیگران با تو


یک کلمه است :


آخـــــــی

دلگیر نشو
وقتی حضور داری
آنقدر آرامش دارم
آنقدر از بودنت جان میگیرم
که وقت نبودنت انگار بخشی از وجودم
قسمتی از قلبم را گم کرده ام
باور کن دست خودم نیست
قصد ندارم آزارت دهم یا تو را دلگیر کنم
بهانه هایم تمامی ندارد
وقت نبودنت
دلم جانم را به لبم میرساند
مدام سراغت را میگیرد
هر کاری میکنم آرام نمیگیرد
عطرت را برایش می آورم گریه میکند
عکست را نشانش میدهم
ساعت ها سکوت میکند و فقط خیره به عکست زل میزند
شعر مینویسم ردیف و قافیه ها را بر هم میزند
باور کن فقط تو را میخواهد
از من دلگیر نشو
دل عاشق منطق سرش نمیشود