۰۲-۰۲-۹۶، ۰۱:۴۵ ب.ظ
(۰۲-۰۲-۹۶، ۰۱:۰۴ ب.ظ)*صنم* نوشته: ديگر دلم هواى تو را در سر نداردسلام.
چنديست گرفته است و هواى گريه دارد
ديگر هواى دلم نفسهاى تو نيست
چنديست هواى دلم ابرى ابريست
اول اینکه مصرع اول با طوفانی ازمحاسن شعری شروع میشه،اما پایداری نداره.چون مصرع دوم قافیه و وزن رو رعایت نمیکنه.تک بیتی ها با خصوصیت کوتاه بودن،بستر مناسبی برای موضوعاتی از قبیل درد و دل وگله و شکایت هستن اما نباید از ظرفیت های قالب های دیگه مثل رباعی غفلت کرد.مثلا میشه شعر شما رو به صورت رباعی اینطور گفت:
دیگر دلم از هوای تو آزاد است
اما نفسم بدون تو غمباد است
در بوم دلم چهره ی تو نیست که نیست
هر یاد تو از وجود من بر باد است
یا اگه تک بیتی رو دوست دارید ،می تونید اینو در نظر بگیرید:
دیگر دلم از هوای تو بارانی ست
باران که چه عرض کنم،دگر طوفانی ست.
ممنون از حمایتتون