۱_ لوییس جی ویلسون
وی اولین و جوانترین بازیگری بود که نقش مرد خفاشی را بازی کرد و البته ناموفقترین آنها، او در ۲۳ سالگی در سریال تلویزیونی ۱۵ قسمتی بتمن که کمپانی کلمبیا آن را به سال ۱۹۴۳ تهیه و پخش کرد، در قالب این منجی ویژه دیده شد، ولی مشکل این بود که به سبب قامت بسیار کوتاه و چاقی مفرط و بخصوص شکم برآمدهاش بیش از آنکه شبیه بتمن باشد، پنگوئن یکی از دشمنان بزرگ و همیشگی وی را به ذهنها میآورد.
اضافه بر این به اعتقاد منتقدان، وی صدای تند و تیزی داشت و لهجه بوستونیاش نیز توی ذوق میزد. هرچه بود، پس از اتمام دوران بتمنی ویلسون، وضع او تیره و به آرامی فراموش شد. به شماری از نقشهایش اصلاً در تیتراژ آن فیلمها اشاره نمیشد و بعضی فیلمهای دیگر او مفت هم نمیارزیدند. بهترین نقش بعدی او «بووانگا بووانگا» در سال ۱۹۵۱ بود که بین مردم محبوب شد، اما کلاس بالایی نداشت. در عوض پسر وی بهنام مایکل جی ویلسون یک تهیهکننده موفق در هالیوود شد و شماری چشمگیر از سری فیلمهای پرفروش و افسانهای و ۲۵ گانه جیمزباند را تولید کرد. لوییس جی ویلسون در سال ۲۰۰۰ بدرود حیات گفت.
۲- رابرت لاوری
لاوری بود که در سریال تلویزیونی بعدی که پیرامون بتمن درسال ۱۹۴۹ ساخته و عنوان «بتمن و رابین» به آن اطلاق شد، در قالب مرد خفاشی فرو رفت، لاوری با ۳۶ سال سن در آن زمان بازیگری باتجربه محسوب میشد و در فیلمهای حادثهای معروفی مانند «نشان زورو» (۱۹۴۰)، «شبح مومیایی» (۱۹۴۴) و «گذرگاه خطرناک» (۱۹۴۴) که بهگونهای خط و نشانهایی مشابه با بتمن داشتند و از سینم ای حادثهای وام میگرفتند، بازی کرده بود، ولی حتی اگر این عامل هم درکار نبود، بهلحاظ فیزیکی و روحیات، بسیار بیشتر به بتمن میخورد.
لاوری هرگز در یک فیلم سینم ایی مستقل و متمرکز بر بتمن این نقش را بازی نکرد. البته او در یک اپیزود از سریال تلویزیونی «ماجراهای سوپرمن» باز تبدیل به بتمن شد تا برای اولین بار یک بازیگر ایفاکننده نقش بتمن کنار سوپرمن قرار گیرد. وی بعداز کارهای بتمنیاش بهمدت ۲۰ سال در فیلمهای سینم ایی و تلویزیونی هم ایفای نقش کرد و در سال ۱۹۷۱ درگذشت.