دفتر اشعار | سيده زهرا يوسفي پور

[.M!!NoO.]

» در همان کوچه که ... «
باز هم
در کوچه هایِ باغِ احساسم
پیچیدهِ بویِ سرسامِ مرا نخواستن هایت !
درهمان کوچه که یک زن
باردارِ عشقِ ـ تو ـ است !
.. راستی
نگفتی شاید
داغیِ قلب ات را
ویــــار کرده باشد ؟ !

[.M!!NoO.]

»آیینه ها همه ضد نور اند ! «
روبرویِ آیینه می ایستم !
.. تصویری نیست !
انفجارِ نور است !
کنارم باشی
ـ روشنـــــی ـ
در ـ هیچ ـ آیینه ای
منعکس نخواهد شد !
آری ،
(تو)هستی، و
آیینه هاهمه
ضد نور اند !

[.M!!NoO.]

» خواب زن چپ است ! «
طعمِ
تُـــردِ
تسلیمی زنانه را
از هجومِ وحشی عشق
در آغوشِ مردانه ات
خواب دیده ام !
... اما
تو نترس !
خواب زن چپ است !
این خواب تعبیر نخواهد شد !.. و من
ـ هرگـــز ـ
به آغوش ات
کشیده نمی شوم !
.
.
.
هرچند که عاشقی
ـ به هر شکل و شیوه ای ـ
تنها درمانِ دردِ ـ آدمیت ـ است ! ،
.. اما
بیچاره عاشقی
که به چشم معشوق اش
گاه
ـ تنها ـ
شاعر است و
گاه تر
دیوانه ای
که حتی افسانه های کشف نشده و بکر هم
رویاهایش را
رصد نمی کنند!

[.M!!NoO.]

»خط های لب ات ، تا ابد خمیده باد ! «
بـــر طـــاقِ بلنـــــدِ پیشــانــــیِ ـ تــــو ـ
هنــوز
خط هـایِ
درهم و کوتاهِ
ـ هیــــــچ ـ اَخمـی
کشیـــــده نشــــــــــد !
ـ تـــــو ـ
همیشـــــــه
مــی خنــــــدی !
ـ حتی به اشک و بغض هایِ عاشقانه یِ خود ! ـ
... هر چند نمی دانم
که این دعاست یا نفرین ! ،
.. اما
خط هایِ لب ات
تا ابد
خمیده باد !

[.M!!NoO.]

» جاذبه ی نگاه تو و قانون نسبیت «
با نیروی نجیب و عجیبی
که نگاه تو،
به احساس قلب غلتیده در
غرور من،
وارد آورده است،
احساس عشق من به تو،
تا ابد،
در خلاء فرسنگ ها فاصله ی میان مان،
دور خواهد زد!!!
ـ دوری باطل! ـ
ـ اما عشقی راستین و رویینه
از زوال زمان! ـ
» نه کاسته می شود، که کم بیاورم و بروم! «
» نه افزوده می شود، که کلافه شوی و بمانی! «
امـــا،
از یـــاد نخواهـــم بـــرد:
» قانون نسبیت،
حتی در بن بست قطعیت هم،
جواب داده است! «

[.M!!NoO.]

» انگار ـ فقــــط ـ همین ! «
شبیهِ
ذکرِ
روزانه یِ
مادرم ،
ـ فقـــط ـ
رویِ لب هایِ باورت بودم !
... تو
ـ فقـــط ـ
مدتی
ـ کوتاه ـ با نیازهات
زنانـ ـگی ام را
ذکر گفتی !
.. انگار ـ فقــــط ـ همین !
چرا که به محض حاجت روایی و بی نیازی
خدایِ نازم را
کافر شدی !
.. رفتی !

[.M!!NoO.]

» خودت ، میان تو و من باش !«
همیشه
جایِ حرفی نگفته ،
خودت
میانِ
تو و من
باش !
...
لحظه هایی که ــ ما ــ ییم ! ،
زندگی
به قدرِ کافی زمان
برای گذشتن
ن
د
ا
ر
د
!

[.M!!NoO.]

»شدن دگر باره«
از تو، غنی شدم!
تا که از تیر های غیر تو، تهی شدم!
من- تشریح -طعم -تو-
شدم!
من برای هر که غیر تو تبر شدم!
و تو بر تکلم تن ام، تاب خوردی و تنیدی!
تا
طنین
بی تابی
تار
شعر هایم شدی!

[.M!!NoO.]

»چشم های تو را از بر شده ام !«

تو
مرا
می خوانی !
.. اما
نه چندان که
مرا بدانی و
با من بمانی !
.. ای کاش
همین یک بار
مراخوب بخوانی
و بدانی :
من
چشم های تو را
از بر شده ام ! ،
.. بس که خوانده ام
دست نگاهت را !
پس ابلهانه است
این که می گویی :
ــ چشم هایِ خالی از نگاه و
تاریکیِ دیده هات ،
دلیل دست شستن ات
از تماشایِ ـ روشنـــــــی ـ است ! ــ

[.M!!NoO.]

» باشد که فرداها...«
واژه ها
برای ـ تــو ـ
کالای مصرفی اند ! ،
... وقتی که فقط
گاه گاهی
که مستِ مستِ مستی
شعری
هوس می کنی ! ،
.. و گاه تر
که از مستی به بدمستی رسیده ای
دُرُست ،
عاشقانه صحبت می کنی !
... ـ تــــو ـ
در این سال هایِ قحطی عشق
چه بی رحمانه
هجا هایِ عاشقانه را
اصراف می کنی !!!
ــ باشد که فرداها
در فراوانیِ عشق
احتکارشان نکنی ! ــ