دفتر اشعار شهاب مقربین

[پسر اهورایی]

هنگام برگشتن
نگاهم به روبرو بود
اما پيِ چيزي در پشتِ سر مي‌گشت
مي‌رفتم و
نمي‌رسيدم
مي‌رفتم و
نمي‌دانستم
دارم برمي‌گردم
يا
برمي‌گردم

[پسر اهورایی]

پا به پا مي‌كني
خسته‌اي
اما بايد بروي
مي‌داني كه
بزرگ‌ترين سفر زندگي‌ات را هم
زماني خواهي رفت
كه از هميشه خسته‌تري

[پسر اهورایی]

مرگ
در اتاقک برج نگهبانی اش ایستاده است
سینه خیز آمده ام
پی یاران گم کرده ام

[پسر اهورایی]

وای از این زندان بی دیوار
می روی می روی می روی ...
از کجاش فرار کنی

[پسر اهورایی]

در زمان نيز گورهايي هست
كه تكه‌هايي از ما را در خود مدفون كرده
مثل شبي از شب‌هاي يك تابستان

شبي
مثل امشب

[پسر اهورایی]

دهانم را دوختم
بر فريادي كه نمانده بود
و چشم دوختم
به نقطه‌اي كه دور مي‌شد
و به فريادم نمي‌رسيد

[پسر اهورایی]

جاده‌ها هم چون رودها
به دريا مي‌رسند
عريان
نظاره مي‌كنند رودها را
گم‌گشته در تلاطم موج‌ها
پوشيده در مه
برمي‌گردن د
سر مي‌گذارند به كوه و بيابان

[پسر اهورایی]

ساعت‌ها سازشان را كوك مي‌كردند
با تيك‌تاكِ قدم‌هات
رقاصكان ثانيه‌گرد
لحظه‌شماري مي‌كردند
دقيقه‌گردها ساعت‌شمارها
پا به پا مي‌كردند
گرد تو مي‌چرخيدند
عقربه‌ي من
سال‌ها را شماره مي‌كرد
دور تو مي‌گشت
گردشي اين همه طولاني
تو را خسته مي‌كرد
مرا پير
دير شد
با آن‌ها رقص يدي

[پسر اهورایی]

گاهی صخره‌ها هم گریه می‌کنند
ندیده‌ای تو
هرگز هم نخواهی دید
اما صخره‌ها هم گاهی گریه می‌کنند
نمی‌دانی چرا
هرگز هم به تو نخواهم گفت
اما گریه می‌کنند صخره‌ها
دريا‌ها با خود غمي را می‌آورند و مي‌برند
اما صخره‌ها نمی‌دانی
وقتی که گریه می‌کنند ...
وقتی که گریه می‌کنند ...

[پسر اهورایی]

ديوارها راست‌اند
درها دروغ مي‌گويند
به درونت مي‌كشند و
مي‌برند
به سمت ديگر ديوار
ديوارها ديوانه مي‌كنند
درها در به در