دفتر اشعار| شهریار شفیعی

[Ar.chly]

نفرین شده است

ماتمی چرکین همه جارا گرفته است

دیوارها بی پنجره اند

از طلوع گنجشک ها

تا غروب کبوتران

قاصدک ها مُرده به دنیا می آیند

ساعت ها زمان بیهوده ای را اعلام می کنند

دستهایم جوهری

سبد شعرهایم پر از دلتنگی

دیگر هیچ نگاهی

چشمهایم را نوازش نمی کند

" تو هم که سال هاست مرده ای و شهر

پر شده است از بدل های تو

و من ندانسته هر روز

عاشق یکی می شوم."

[Ar.chly]

امروز هوایت



کفشهایش را آرام به پاکرد



مثل صخره نوردی زیرک



از زانوهایم بالا آمد



به چانه ام که رسید



فوتش کردم



تا نکند دوباره سر به هوایت شوم.

[Ar.chly]

یک مترسک ساخته ام


عطر همیشگی اش را به تنش زده ام


در گوشه ی اتاقم ایستاده


درست ... مثل اوست


فقط روزی هزار بار مرا از رفتنش نمی ترساند.