دفتر اشعار علی حیدری | بوی نور

[.M!!NoO.]

همبستگی ...

سیه ابری به ابر دیگری گفت :
بیا نزدیکتر , با من بشو جفت

من و تو , هر دو ابر آسمانیم
به بام آسمانها سایبانیم

بیا با من ! بیا در من , بیامیز
ز تنهایی , عزیز من , بپرهیز

من و تو , بی جهت , بالا نماندیم
جدا از سطح دریاها نماندیم

دو ماموریم ما , از سوی دریا
دو قاصد بهر خشکی های دریا

کمی نزدیک شو ! با هم بجوشیم
حریم نور را , با هم بپوشیم

عطش در ریشۀ گلها نشسته
ز خشکی , صورت صحرا شکسته

نه آهو آب میابد , نه سنجاب
نه در چشمه , نه در شط و نه مرداب

تمام تیه های سبز , زرد است
دل خار و گل و گلبرگ , درد است

شقایق خشک شد , نرگس نرویید
مشامی بوی شبدر را نبویید

هزاران گوسفند از تشنگی , مرد
دل صدها هزاران مرغ , افسرد

بدون اتحاد ما محال است
زمین سیراب گردد ... این خیال است !

اگر چه چاره بی چاره صبر است
نگاه نونهالان , سوی ابر است

بیا در من , بیا با هم , بباریم
به جز همبستگی راهی نداریم

جدایی , راه احیای زمین نیست
جدایی را به جز غم , در کمین نیست

جدایی , راه هر تدبیر, بسته
جدایی , شاخه ها از بن شکسته

هزاران جوی با هم , گشته ترکیب
که دریا را چنین بخشیده ترتیب

مرا این گفتۀ استاد" , یاد است :
(( تداوم در "کمال" اتحاد است ))

چه در سلول های زندۀ مغز
چه در گفتارهای سادۀ نغز

خدا و خلق , غیر از بستگی نیست
جهان چیزی به جز " همبستگی " نیست

[.M!!NoO.]

عشق خلاق است . بس ...!

عشق , خلاق همه اندیشه هاست
عشق , خاک بیشه ها و ریشه هاست
عشق , آتش می زند بر سینه ها
می برد ز آیینه , رنگ کینه ها
عشق , از هر عاشقی , عاشق تر است
گر چه در میدان هستی , داور است
عشق , تعبیر تمام خواب هاست
عشق , تاب و قوت بی تاب هاست
عشق , گردن بند الماس دل است
عشق توفان است , اما , ساحل است
عشق اگر خواهد تو را , تدبیر نیست
این پذیرش , قابل تغییر نیست
عشق چون طفل است اما , مادر است
عشق , شاعر نیست , شاعر پرور است
عشق اگر آید , مترس از آبروی
دزد اگر آمد , مترس از های و هوی
عشق , دردانه است , از دریا مترس
عشق دیوانه است , از صحرا مترس
عشق , گر بر سر نهادت تاج زر
آن چه میخواهد ز تو , تاج است و سر
عشق زنجیر است , بر پایت بنه !
عشق شمشیر است , بر نایت بنه
سوز ساز عشق , آوای دل است
در حصار عشق , ماوای دل است
عشق آهنگ تمام سازهاست
از گلوی عشق , این آوازهاست
دل که بی عشق است , آن دل , زنده نیست
کوکب خورشید دل , تابنده نیست
رنگ گلبرگ گل , از تاثیر اوست
هر چه زیبایی است , از تصویر اوست
گر چه معشوق من از عالم جداست
از خمیر عشق , نامش پر بهاست
گر چه این معنا همیشه مبهم است
عشق , خلاق تمام عالم است
عشق , از مردم جدایت می کند
می برد در خود (( خدا )) یت می کند
زنده و پاینده بادا نام عشق
نیست دورانی , به از ایام عشق