دفتر اشعار| ژاله اصفهانی(مستانه سلطانی)

[Ar.chly]

خراب گشته دلم از خرابی ایران

فکنده منظر این ملک آتشم بر جان...

از این مناظر غمخیز در شگفتام من

که درد اینهمه بدبخت کی شود درمان

چرا نباید خوشبخت باشد این ملت

چرا نباید شاداب باشد این بوستان.

ژاله اصفهانی

[Ar.chly]

اگر پرسند از من زندگانی چیست، خواهم گفت:

همیشه جستجو کردن

جهان بهتری را آرزو کردن...

ژاله اصفهانی

[Ar.chly]

روی درخت ِ گردوی گس آن کلاغ ِ پیر

صد سال خانه کرد و ُ هزاران هزار بار

گردو از آن درخت بدزدید وُ خاک کرد

هر بار روی خاک

منقار ِ خویش را ِز کثافات پاک کرد

یک بار هم ندید

آن بلبل ِ جوان ِ غزلخوان ِ باغ را

یا دید وُ حس نکرد

آن روح ِ عاشقانهء دور از کلاغ را... ژاله اصفهانی

[Ar.chly]

مرا بسوزانید

و خاکسترم را

بر آبهای رهای دریا بر افشانید،

نه در برکه،

نه در رود:

که خسته شدم از کرانه های سنگواره

و از مرزهای مسدود

ژاله اصفهانی