ایران رمان

سعید : ولی معصوم این جوری دوباره از دست می ریم.
معصوم : می دونم ، در مورد خودم مطمئنم ، برای من مثل یک جور خودکشی می مونه دفعه ی اولم هم نیست ، ولی می دونی دردناکترین مسئله و چیزی که واقعا منو از پا در میاره چیه؟
سعید : نه!
معصوم : اینکه در هر دو دوره عزیزانم ، کسانی که بیشترین بستگی را با من داشتند ، این گونه مردنم را رقم زدند.


سهم من | پرینوش صنیعی

حاج رضا : « عشق ، خودش خواهد آمد . نمیتوان از آن فرار کرد . عشق خودش آهسته آهسته می آید و در گوشه ای از قلب مهربانت آرام و بی صدا مینشیند و تو متوجه اش نخواهی بود و بعد ذره ذره قلبت را پر میکند و کم کم مثل ( ساقه مهر گیاه ) در تمام جانت میپیچد ، به طوری که بی آن نمیتوانی تنفس کنی . »

رمان همخونه - مریم ریاحی

به قول بی بی مرد است و شکمش..
ومرد هرچقدر هم مردانه باشد باز هم بنده ی شکم و است و اینجا مستثنی نداریم



زنـانه می شکنم | raha28 کاربر انجمن

روی آسفالت قدم بر می داشت و در خیابان خلوت صدای چکمه های نویی که بعد از مرخص شدن از بیمارستان گرفته بود به گوش می رسید .
ناتاشا: پس چرا حرف نمی زنی ؟ لااقل بگو راجع به همه این چیزها چه فکری می کنی ؟ د بگو .
- ناتاشا ، یادت نیست کدام شاعر گفته : " ... بسان پتک نیرومند که شیشه ها را می شکند ، پولاد سخت را می کوبد " .
ناتاشا : اینها چه ارتباطی به یک شاعر دارد ؟ ... مرا طلاق می دهی ؟
- جنگ آزمایش بزرگی است . بعضی ها از عهده اش بر می آیند و روحیه شان محکم می شود ، و یعضی دیگر ....
ناتاشا : راجع به طلاق چه می گویی ؟
- طلاق ؟ ما دیگر از هم جدا شده ایم ....

آنیوتا | بوریس پوله وی

_یک خنده حس های مشابه دارد و با نیتی دیگر




زنـانه می شکنم | raha28 کاربر انجمن

---