دفتر اشعار سید هوشنگ موسوی

[.M!!NoO.]

زندگینامه شاعر از زبان خودش : من سید هوشنگ موسوی متولد 7 فروردین 1371 در شهرستان تکاب آذربایجان غربی هم اکنون در ارومیه زندگی میکنم و دانشجوی رشته اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ارومیه هستم. شعر و شاعری رو به طور اتفاقی شروع کردم. بعد از اینکه شعرم مقام اول رو در دبیرستان و سپس شهرستان بدست آورد انگیزه ای منو به این سمت بیشتر سوق داد. تاکنون به خاطر کمبود وقت و حجم بالای کارهام موفق به چاپ کتاب نشده ام و در زمینه طراحی و دیزاین نشریات و تا حدودی سایت ها و مجری گری در مراسمات و دکلمه خوانی هم فعالیت میکنم و در اکثر بنیادهای حمایت از کودکان و بیماران هم داوطلبانه خدمت میکنم.
از معدود افتخاراتم در حوزه شعر و ادبیات :
شاعر تقدیر شده جشنواره نگهبان لاله ، مقام سوم استان در رشته نثر ادبی ، مقام های متعدد اول در شهرستان و هم اکنون سر دبیر نشریه راه خیال دانشگاه علوم پزشکی ارومیه هستم و عضو شورای مرکزی کانون مولانا
علاقه زیادی به غزل نوشتم دارم ولی اخیرا در حوزه شعر نو فعالیت میکنم

کتاب جدیدم با نام "خال در سفیدی چشمانت" نیز منتشر شد

[.M!!NoO.]

تو خنده کنان رسیدی از راه سفر

آسمان هم شادمان کرد به روی تو نظر

همچو مهتاب خدا به زلف شب تابیدی
از تولدت تو بود درخت عشق داد ثمر

خشک شد چشمک آن ستاره از دیدن تو
خورشید هم ناله کنان رفت از آسمان به در

تو با بهار آمدی و فروردین پرشور شد
به زمین و آسمان داد بهاری را خبر

آسمان شب با بودن تو حس عجیبی دارد
کاش یلدا بزند دیر برسد وقت سحر

[.M!!NoO.]

سپید

هیـــــــــــچ قافیه ای ردیف نام تو نشد
شعر دیگری خواهم نوشت
این بار سپید ِ سپید
تا کفن پوش کند
تمام غزلهایی که برایت مردند....

[.M!!NoO.]

تاریخ

خندیدن هایش را هنوز دارم

کنار عطر خاطره ها

و هنوز هم به دنبال او
گذشته ام را دوست دارم
من از تاریخ تنفر دارم
و تو مرا عاشق تاریخ میکنی

[.M!!NoO.]

برای کردستان عزیز

بی تو خزان خودش از راه می رسد
و خش خش کنان
برگ برگ آرزوهایم می شکند
تو بیا
بمان با من
تا در سرسبزی زندگی
جوانه بدهند تمام رویاهایم

[.M!!NoO.]

قهرمان قصه ام

مخاطب شعرهای من
قافیه ها را برای تو ردیف کردم
دیگر نه وزنی
نه آهنگی
تو میمانی و تمام احساس من
که خرج می شود
برای ناز نگاهت
و شعر من رمان عاشقانه ای می شود
تا تو قهرمان قصه ام شوی

[.M!!NoO.]

عطر نفس هایت

یک دنیا زندگی در چشمانت جان می دهد
و روح مرا با خود میکشاند
تا عمق سیاهی
آنجا که با یک تلنگر
با عطر نفس هایت
فانوس به دست به دنیای واقعی تبعید می شوم

[.M!!NoO.]

خواب

کمی آرام تر بخند

اشک هایم را بیدار میکنی

[.M!!NoO.]

از درونم یک نفر شب غصه خواری میکند

بی تو این چشمان من شب زنده داری میکند

می روی گاهی زیادم بی دلیل
خاطراتم ناخودآگاه گریه زاری میکند

تا برای شعر خود قلم بر کاغذ می زنم
نام تو هر واژه را چون گُل بهاری می کند

تا بیایی پر کنی افکار پوچ ذهن من
لحظه های عمر من لحظه شماری می کند

یوسفم در چاه تنهایی هنوزم مانده است
مصر ِ قلبم از نبودش بی قراری می کند

چیده ای با دست خود این سیب ِ کال زندگی
در خیالش عمر من غم را فراری میکند

[.M!!NoO.]

آسمان های خدا امشب چراغانی شود

همه باغ های بهشت امشب گل افشانی شود

یک ستاره رو زمین سوی خدا پر می کشد
می رود تا روی ِ ماهش ٬ ماه مهمانی شود

در زمین چون صخره بود و ساحل مردانگی
تا که دریای ِ دلش با عشق نگهبانی شود

می تراود یاد او از وحشت هر ابر ِ تار
تا که بعد از او زمین ٬ هر روز بارانی شود

می درخشد نام او در فکر این تاریخ ِ سرد
تا بماند فکر او ٬ اصل مسلمانی شود

سالهاست که یوسُفش روی زمین حاکم شده
آسمانِ منتظر امشب چه کنعانی شود!؟