دفتر اشعار منیره حسینی

[.M!!NoO.]

می ترسم از صدایش بگویم و
صحنه های عاشقانه ی زندگی ام
از دهان های مختلفی پخش شود
می ترسم از مردی
که چشم ها و دهانش دست خودش نیست
و دلش را
میان همین جمعیت تقسیم کرده است

[.M!!NoO.]

به خانه ی آرامت برگرد
پنجره ها را باز کن

اگر تهران را تکان بدهم
می بینی
این جمعیت
چقد ر
خرده شیشه دارند

[.M!!NoO.]

باور نمي کنم
مردي که از راه دور بوسه مي نوشت
در جنگي ميان کشور هايمان
تفنگش را سمتم نشانه بگيرد
باور نميکنم
خوشبختي ام به مرز نرسيده
گلوله خورده است

[.M!!NoO.]

هرچه فریاد می زنم:
من بارها از نیستی مرده ام
هیچ کلاغی خبر مرگم را روی هوا نمی گیرد
هیچ درختی پشت پنجره ام سبز نمی شود
و پنجره ام
مدتی ست
چشم انداز غمگینی دارد

[.M!!NoO.]

از من دور شوید
دوووووووووووووووووووور تر
که از هرطرف
بلاتکلیفی زندگی ام را
گردن رهگذرانی می اندازم
که به هر راهی مرا کشانده اند

من ختم تمام چهار راه های خلاف کارم.

[.M!!NoO.]

به خانه ی آرامت برگرد
پنجره ها را باز کن

اگر تهران را تکان بدهم
می بینی
این جمعیت
چقد ر
خرده شیشه دارند

[.M!!NoO.]

تو نیستی و آسمان برای من آبی نیست
حتی اگر
پای ابرهایش را وسط بکشد
آسمان نیست

[.M!!NoO.]

غمگینم
انقدر که اگر گوش پنجره
از ابر پر نبود
فریادم پرده اش را پاره میکرد

[.M!!NoO.]

می ترسم
امشب به خانه ام برسم
و او دست هایش را
دور گردن م بیندازد
و بوی تو
هنوز در دهانم پیچیده باشد

[.M!!NoO.]

" دوستت دارم "
و این جهانی ترین جمله ای است
که برای تو نوشته ام