دفتر اشعار و دلنوشته های مهران پیرستانی

[.M!!NoO.]

من که شـــاعر نبودم ...

کلمات و واژه هایم کنار هم قرار نمی گرفتند


همگی با هم غـریبه بودند .



حالا دیگــــر خوب از تو یاد گرفته اند ...



با هر غریبه ای خوابیـــدن را .

[.M!!NoO.]

"بانو"

ای بانو

بیـــا حواســـــ ــــــمان را پرت کنیم

مال هر کس دورتر افتاد عاشق تر است

اول خودم

حواسم را بده تا پرتـــ کنمـــ . . .

[.M!!NoO.]

شک ندارم



سفره ی دلم را که وا کنم ...



همه سیـــــر می شوند

[.M!!NoO.]

مرده شــور ِ تو ...


و آن عشق ات را ببرند



كه همه براي عشق شان " گل " مي چينند



اما تو ...



تنها چيزي كه برای من مي چيدي.......



" صغري , كبري " بود



[b]" علی الحسابـــ "

شما

علی الحسابــــ ده تا عاشقــــ ما باشید

ما خودمونـــ که بلد شدیمــــ ستاره هارو بشماریمــــ

بهتون میگیمــــ

چند تا دوستتون داریمــــ

خبـــــ ؟[/b]

[.M!!NoO.]

به جرم قتل
گناهکار شناخته خواهی شد !!
و ردِ تورا ...
از بوی دهان من شناسایی خواهند کرد
بسکه از تو شعر گفته ام


( مهران پیرستانی / اردی 91 )

[.M!!NoO.]

ســــرد خواهد شد
روزها، بی آغوش ِ من
بَر تن کن ...
دروغ هایی را که بافــتی !!


( مهران پیرستانی / اردی 91 )

[.M!!NoO.]

وای از شهری ...
که هزار خیابان ِ عاشقی نکرده دارد
و ما ...
هنـــــوز اندر خم ِ یک کوچه ایم

( مهران پیرستانی / اردی 91 )

[.M!!NoO.]

تنها مرز میان ما
همین پراهنی ست که بر تن کرده ام
مرا فتح کن ...
این جغرافیا را تغییر بده

( مهران پیرستانی / اردی 91 )

[.M!!NoO.]

قرمز ِ تنـد یا شـــرابی …
چه فرقی می کند کدام رنگ ماتیک !؟
عزیـــز …
ما ، نخورده مستیم


( مهران پیرستانی / اردی 91 )

[.M!!NoO.]

تب کرد
تخت یکنفره ، از گرمای تن ات
لرز کرد
نور شمع ، از بازی های پوست ات
گیج رفت
سر ِ طاق ، از تاب ِ من بر پیچ کمرت
سُر خورد
قلم ، بر شانه های کاغذ ...
و انگار ، حال ِ این اتاق خوب شدنی نیست
تا این شعر تمام شود