دفتر اشعار و دلنوشته های مهران پیرستانی

[.RaHa.]

حوصله ام ته گرفته است

.

بفرماييد .......

.

ته ديگ با طعم زهر مار !!!!

[.RaHa.]

داور قلبم ...

نه سوت دارد نه كارت قرمز

راحت باش

تا دلت مي خواهد خطا كن

[.RaHa.]

خدايا ..

اين زبان لامذهب من یائــسه شد ....

گوش هاي تو هنوز باكره اند ؟؟؟؟؟

[.RaHa.]

خوب مي دانم ....

شب عروسي ات هر دومان گرفتاريم ....

تو ....

قند ات را می سابي ....

و من ....

كشك ام را !

[.RaHa.]

خيالت تخت باشد ....

من هر شب رويش مي خوابم ...

خيال مي كني كه جايي نمي روم .....

غافل از آنكه ، به خواب هفت پادشاه مي روم ......

[.RaHa.]

هي لعنتي ...

ميخواهم توصيف ات كنم

خياط نبودي .....

اما خوب وصله هاي ناجور به من زدي .

آشپز نبودي ....

اما چه آش چربي برايم پختي

كفاش نبودي ...

اما چه به اندازه ، كفش رفتن ام را دوختي .

عجب طعم گسي داشت دروغ هايت

وقتي به خورد گوشهايم ميرفت ......

تمام ذهنم را جمع ميكرد.

و من .........

ديوانه نبودم ....

اما چه ديوانه وار دوست ات ميدارم هنوز ! ! !

[.RaHa.]

چقدر جاي تو خالي ست ....

جاي خالي ات را با هيچ چيز نمي توان پر كرد

حتی با گزينه ي مناسب !

[.RaHa.]

ديگر از با تو بودن هم خسته ام

ديگر تو هم با من جفا مي كني

كفش هاي رفتن ام كجا جفت شده اند ؟؟

كدام راه باز است ؟؟

جاده ي دراز از كدام سو مي رود ؟؟

[.RaHa.]

يك شكم سير ....

درد ميكشم توي بشقاب چيني دل ام .

و به عنوان خورش هم ....

غصه مي خورم .

[.RaHa.]

دیگر به همه چیز شک کرده امـــ

می گویند : آب نطلبیده ، مُراد است .

هر چه بالا پایین می کنم ، نمی فهمم

این چشمانم پس کـِی مراد میگیرند ؟!!!