دفتر شعر | هومن شریفی

[Ar.chly]

فاصله یعنی ....

تولد ِ تو را در فیس بوک تبریک میگویم ...

و خبر ِ مرگ ِ مرا در روزنامۀ فردا میخوانی ....

فاصله یعنی ...

من با سلیقۀ مادرم لباس میخرم

و تو تنها در برق رفتگی های خانه ات ....

شمع روشن میکنی

بیا...

حالا بیا

و

l i k e

بزن ، بی کسی هایم را

که تکه تکه نوشته میشود ....


روی این بیلبورد مجازی ....

فاصله یعنی

امشب ...

به حکم شاعری ...

جای تو ...

قرار است با منتقدانم شام بخورم .......

[Ar.chly]

چه فرقی میکند در آغوش تو به دیگری فکر کنم

یا تو بی آنکه کاری کرده باشم به من مظنون باشی ...

فاصله که رسمیت ِ بودنش را از تایید زبانی ما نمیگیرد ...

فاصله که باشد

اگر تمام موزه های دنیا را هم سرقت کنیم / دگر همدست نخواهیم شد..

[Ar.chly]

چشم های تو
...

مرا یاد حرف هایی می اندازد که آنقدر به رویم نیاوردمشان

که آخر ، دنیا حول ِ آنها چرخید ...

حالا ، ژنده پوش از کنار مردمی عبور می کنم

که برای کسی هورا می کشند که دارد

تمام حرف هایی که از من به سرقت برده است را

به دنیا / تحویل می دهد