اعترافات مترسک فراری ؛ شهریار بهروز

[.M!!NoO.]

دنباله دار بود
ستاره ای که از آن
آرزو کردمَت
حالا عمری است
کارم شده
دنبالِ تو گشتن

[.M!!NoO.]

به چه دلخوشی
به دست هایی که از مادر جدایت می کنند؟!
از هم کیش سوایت می کنند؟!


لبخند آدم ها را به خود مگیر
که با خونِ دلت
یلدا می گذرانند

[.M!!NoO.]

روزی یکی از ما
تو را پیدا می کند
درد می ایستد
و جهان با آفتاب
سمت غروب می رود
روزی یکی از ما
تو را پیدا می کند
و در تیتراژ پایانی
نام همه ی ما را می نویسند
روزی یکی از ما
تو را پیدا می کند
یکی از ما که
شعر می نویسیم

[.M!!NoO.]

سُر می خورند بر فرشِ نیلی آسمان ستاره ها
باد تاب می دهد شهابِ گریزان را
سویِ آروزهایِ سقط شده
الاکلنگ ماه وُ خورشید
ادامه دارد ...
ادامه دارم در تو
که تنها بن بست را می فهمی
چه لذتی دارد ؟
شاپرکی را درون شیشه انداختن
پرواز نباشد , پروانه دیدن ندارد
تو را خرده ای نیست
همه سرگرمی می خواهند
حتی خدایی که از تنهایی
حوصله اش سر رفت
و مشتی از ما را
در قوطیِ زمین ریخت
کسی چه می داند
شاید او را هم خدایی دیگر
در شیشه ی آسمان انداخته باشد

[.M!!NoO.]

حالا که مُرده ام
یک ببخشید به من بدهکاری !
دیگر هیچ وقت ,
هیچ وقت بی هوا نرو

[.M!!NoO.]

تو را مثل قانون
کسی رعایت نمی کند ؛

چرا غمگینی دلم ؟
تو را برای شکستن سرشته اند.

[.M!!NoO.]

اینکه عاشقم باشی
اینکه عاشقت هستم
برای من کافی بود
برای تو لازم
کافی اما ،
نه

[.M!!NoO.]

شاید کنار جاده ای ایستاده باشد
سرِ کوچه ای
دمِ دری
شاید تویِ اتاقی ایستاده باشد ,
چه شورانگیز!
شاید همین حالا
همین حالا که دارم می نویسمش
کنار دستم ایستاده باشد .

[.M!!NoO.]

دلم رو به راه
ماتِ مسیری ,
که یارای رفتنش نیست .

[.M!!NoO.]

فاحش ترین گزینه ی اشتباهِ یک سوالَم
که حتی به عمد علامت نمی خورد
تو بگو
با این حیاتِ پوچ
جز تماشا چه باید کرد !؟