دفتر اشعار شاعران خارجی زبان

[Ar.chly]

قهر نکن عزیزم!
همیشه که عشق
پشت پنجره هامان سوت نمی زند
گاهی هم باد
شکوفه های آلوچه را می لرزاند
دنیا همیشه قشنگ نیست
پاشو عزیزم!
برایت یک سبد ،گل ِ نرگس آورده ام
با قصه ی آدم ها روی پل
آدم ها روی پل راه می روند
آدم ها روی پل می ترسند
آدمها
روی پل
می میرند.


"ویسلاوا شیمبورسکا"

[Ar.chly]

باید همه پیاده شویم,
چمدانها را با کلید باز کنیم
و نشان بدهیم که در آنها چه اتفاقی میافتد:

گره حوله را باز کنیم
ثابت کنیم که کفش کفش است,
سه جوراب پای چپ, دو تا راست.

کتابی بدون تقدیم نامه شک برانگیز است.
چرا گلدوزی حولهها
آنقدر نامرتب است؟

دندانههای شانه را به صدا در میآورند: صدایش ضبط میشود.
مسواک باید به زبان بیاورد,
آنچه را که زبانمان مسکوت میگذارد.

با وجود این شانس آوردیم: قلب
بین پیرهنها جا گرفته بود
و بوی بیخطر صابون میداد.
(هیچ کس هم متوجه نشد, که ما
توتون را در کاغذهای نازک میپیچیم,
که توتون, به صورت سیـ ـگار پیچیده شده,
دارد - به صورت دود- پناهگاهش را لو میدهد.)

از گونتر گراس
ترجمه از محمود حسینیزاد

[Ar.chly]

هیچ اتفاقی

قرار نیست بیافتد

اما آدمی ست دیگر
همیشه

منتظر می ماند ...


اورهان ولی

[Ar.chly]

ادبيات شايد نتواند جلوي جنگ و خونريزي را بگيرد.

شايد نتواند از مرگ يك كودك جلوگيري كند.

ولي ميتواند كاري كند كه دنيا به آن فكر كند...

ژان پل سارتر / بیانیه جایزه نوبل

[Ar.chly]

ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻫـﻬﺎ ﺑﻮﺳـﻪ ﻫـﺎﯼ ﺑﯿﺸـﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻨـﻬﺎﯼ ﻋﺮﻭﺳـﯽ ﺑـﻪ ﺧـﻮﺩ ﺩﯾـﺪﻩ ﺍﻧـﺪ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫـﺎﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳـﺘﺎﻧﻬﺎ ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﺍﺯ ﻋﺒـﺎﺩﺗﮕﺎﻫﻬـﺎ ﺩﻋــﺎ ﺷـﻨﯿﺪﻩ ﺍﻧـد !

چارلـــز بوکوفســـکی

[Ar.chly]

شاید یک روز

یک نفر

جوری آدم را بخواهد

که خواستنش

به این راحتی ها تمام نشود ...

سیلویا پلات

[Ar.chly]

من نه عاشق بودم

و نه محتاج نگاهي که بلغزد بر من

من خودم بودم و يک حس غريب

که به صد عشق و هوس مي ارزيد

من خودم بودم دستي که صداقت ميکاشت

گر چه در حسرت گندم پوسيد

من خودم بودم هر پنجره اي

که به سرسبزترين نقطه بودن وا بود

و خدا ميداند بي کسي از ته دلبستگي ام پيدا بود

من نه عاشق بودم

و نه دلداده به گيسوي بلند

و نه آلوده به افکار پليد

من به دنبال نگاهي بودم

که مرا از پس ديوانگي ام ميفهميد

آرزويم اين بود

دور اما چه قشنگ

که روم تا در دروازه نور

تا شوم چيره به شفافي صبح

به خودم مي گفتم

تا دم پنجره ها راهي نيست

من نمي دانستم

که چه جرمي دارد

دستهايي که تهي ست

و چرا بوي تعفن دارد

گل پيري که به گلخانه نرست

روزگاريست غريب

تازگي ميگويند

که چه عيبي دارد

که سگي چاق رود لاي برنج

من چه خوشبين بودم

همه اش رويا بود

و خدا مي داند

سادگي از ته دلبستگي ام پيدا بود

[Ar.chly]

روشن است که خسته ام
زیرا آدمیان در جایی باید خسته شوند
از چه خسته ام، نمی دانم
دانستنش به هیچ رو به کارم نیاید
زیرا خستگی همان است که هست
سوزش زخم همان است که هست
و آن را با سببش کاری نیست

آری خسته ام
و به نرمی لبخند می زنم
بر خستگی که فقط همین است
در تن آرزویی برای خواب
در روح تمنایی برای نیندیشیدن

"فرناندو پسوآ"

[Ar.chly]

خموشی می گزینم ، انتظار می کشم
تا اشتیاقم
شعر و امیدم
چون آنی شوند که گام بر می دارد در خیابان
تا بتوانم با چشم های بسته ببینم
رنجی را
که اینک با چشم های باز می بینم ...



آنتونیو گاموندا

[Ar.chly]

نامه ای که نوشته ای
هرگز نگرانم نمی کند
گفته ای بعد از این دوستم نخواهی داشت
اما ، نامه ات چرا اینقدر طولانی است ؟
تمیز نوشته ای ، پشت و رو و دوازده برگ !
این خودش یک کتاب کوچک است
هیچ کس برای خداحافظی
نامه ای چنین مفصل نمی نویسد ...



هاینریش هاینه