دفتر اشعار شیون فومنی

[پسر اهورایی]

جریانی دارم در تو
چون در شیار
بذر
تو مرا
می رویانی
و من ترا
به سبزی
تن می پوشانم

[پسر اهورایی]

برکه ایست
جهان
با موجاب های زیبایش
کودکی ست
انسان
با سنگ ریزه هایش
آه ...
تصویرِ چه بسیار گردابی
فراچنگ من است
نمی گذارد این
بی دین
این
زمین ...

[پسر اهورایی]

کودک است شعر
پنجره ام
خیالش را
سنگی می پراند
در من
خرده ریزم را
می روبد
ستاره

[پسر اهورایی]

بوسه کن
محبت را
لب های عشق بزرگ است
بیم آن می رود
کلمات
در پُستخانه ها
پیرتر شوند.

[پسر اهورایی]

عاشق است مه
معشوق است
درّه
دلشوره هایم را می سراید
توکای جوان
بر مازوی پیر
می خواهمت
می خواهمت
چون نرینه ی مِه
درّه های دشوار را ..

[پسر اهورایی]

نمک عشق کجاست؟
زخم
برداشت دل از
بردن نام چاقو.

[پسر اهورایی]

نمی خواهم
در هیاهوی گیلکانه ات
مومیایی شوم
با دهانی بومی
و انبانی از واژگانی مرطوب
نه ... نمی خواهم
سینه به سینه سرگردانِ شالیزارانت باشم
رویاهایم را
در سایه گیر جنگل
زمینگیر می بینم
دریا
توفانی ام نمی کند.
بدرود گیلان عزیز
بدرود
این قویِ دل آزاد
دیگر
فراخوانده شده است
به تنهاییِ جهانیِ خویش
کاشته می شوم
در زاهدان خاک
زندانی ام می کند
زیبایی
اینک
زمین از آنِ من است
انسان از آنِ من است
آه ... من
خود پیراهن یوسفم
یعقوبم
روزگاران است روزگاران است روزگاران

[پسر اهورایی]

زنی
در آستانه ی زایمان عشق
رهایش کنید
رهایش کنید
می ترسم
از او زاده شوم
دوباره ...

[پسر اهورایی]

عاشقی نکرده ایم.
من به چشم گاو
سبزه ام
گاو
در نگاه من
کباب

[پسر اهورایی]

چگونه دوستش نداشته باشی
هنوزا
گنجشکان خاطره
در آبادی صبح
می مویند
بذری باد آورد
به ناگاه
کشتزارت کرد ...