دفتر شعر | نگار الهی

[.RaHa.]

نه باران می خواهم
نه ابر
و نه پنجره و دریا
عاشقم
به تو فکر می کنم
عشق می زایم
شعر می چینم

[.RaHa.]

با من راه بیا
برای تو
از بیراهه های زیادی گذشته ام

[.RaHa.]

تنهام
شبیه کوسه ای پیر
میان انتقام ماهی ها..

[.RaHa.]

چیز زیادی نمی خواهم
فقط
یک صندلی
که تو را کنار رویاهام بنشاند
و یک جاده
که نبودن هایت را ببرد.

[.RaHa.]

زندگی با من سخت است
شب ها تا صبح راه می روم
شعر می نویسم
روزها تا شب، خواب های سپید می بینم
هیچ جای زندگی ات نیستم
نه بانوی روز
نه معشوقه ی شب
فقط می توانم
شاعر هذیان های تنهایی ات باشم ..

[.RaHa.]

یک روز
این شعر را می خوانی
و لباس سیاهی که بر تنت زار می زند
روزهایِ رفته را برنمی گردانَد
زل می زنی به خون خشکیده بر کلمات
به ساعت
به تخت
به آینه
و فکر می کنی
به زنی که با عاشقانه هایش
چند ایستگاه قبل ِ آمدنت
روی ریل جا ماند ...

[.RaHa.]

آینه را شکستم
تنهایی ام را چندبرابر می کرد
و اتاق
پُر بود از زنهای عبوسی که موهای شانه نشده شان
هرشب
طناب دار خواب هایم می شد
و لغزش انگشتانت بر اندام کبودشان
خون هزار جنین نارس را
بر دیوارهای اتاق می پاشید
آینه را شکستم
و هزار تکه ی سرخش را بر سپیدی موهایم چیدم
زودتر بیا . . .
عروس بی حجله ات امشب
در حرمسرای تنهایی تاج و تختی به هم زده ست

[.RaHa.]

این منم...
زنی با شاعرانه هایی ناشیانه
که هر صبح
شلیک می کنم بر شقیقه ات
دوستت دارم هایی بی دال را
و مردی که نمی بوسد هرگز
لکنت عشق را بر لبانم..

[.RaHa.]

از وقتی
با تو
قدم زدم
پاها یم
با من
راه نمی آیند

[.RaHa.]

تو نیستی و 28 اُم تیر خوب نیست.
**********
مردِ خوبِ سه شنبه های سبز
این خانه سیاه است
و آدم هایش
حیرانیِ نبودنت را
بر هزار (کاغذ بی خط) شعر می کنند.


---------------------------------------------------------------------
(نگار الهی)

ن نوشت:
پنج تابستان گذشت و هنوز،
دستم از مزارت دور
دلم به دوری ات نزدیک .....
روحت سبز عمو خسرو