دفتر شعر | نگار الهی

[.RaHa.]

نیستی
و کوچه های تنهایی ام را
هیچ شمعی روشن نمی کند
بی تو
هر شب
شام ِ غریبان است .

[.RaHa.]

باران
دروغ می بارد
آسمان!
جمع کن بساط پاییزی ات را
چشم های من
آبروی بارانت را خریده است .

[.RaHa.]

کنار تو
احتمال همه چیز خوب است
رعد و برق که در آغوشت پناهم می دهد
باران که زیر چترت می کشانــَدم
و باد
که
موهایم را برای لمس دست هایت وسوسه می کند .

بگذار آسمان و زمین به سیم ِ آخر بزنند
من
قوی ترین زن زمینم وقتی
خانه ام میان بازوان تو باشد .

[.RaHa.]

بـذار ســر روی شـونم تا ببینی
یه زن می تونه مثل ِ کوه باشه
ببوسه زخماتو دونـــه بـه دونــه
که قلبت خـالی از انـدوه باشه

[.RaHa.]

هر شب
شماره ات را می گیرم
و با کسی که تو نیستی حرف می زنم
می خندم
گریه می کنم
فریاد می کشم
هر شب ...
صدا از صدایش در نمی آید !
می دانی؟
زن ها
رسم عجیبی دارند
همین که فراموششان کنی
با کسی که تو نیستی
درد دل می کنند .

[.RaHa.]

دیگر چه فرق می کند
از کدام پنجره باد می آید
و دستی که شانه هایم را چنگ می زند
چند بار
بر صورتم کوبیده است.
از اینجا به بعد
زمان ادامه ی من نیست
ادامه ی هیچ کس نیست
و نوزادی که زندگی را
از شکاف های پوستم دید می زند
چقدر
از شبیه من شدن می ترسد

دیگر چه فرق می کند
قرص های سر ساعت به موقع عمل می کنند یا
از یک هزار و سیصد و شصت و چند گل سرخ پشت قباله ام
کدام زودتر خشک می شود
وقتی
مردی که دگمه هایش بوی لاک تازه می دهد
حافظه ی المثنی اش را
در هتلی بی ستاره گرو گذاشته است .

[.RaHa.]

نمیدانم چقدر طول میکشد
تا آخرین چراغ خیابان خاموش شود
مردی از تاریکی بیرون آمده
و به تنهایی ام سلام دهد
تا باور کنم
سیاهی
همیشه هم بد نیست.
وقتی میشود با یک سلام
تمام چراغ های سوخته را روشن کرد!

[.RaHa.]

از آسمان سنگ هم ببارد
مهم نیست
وقتی ...
پای رسیدن به تو در میان باشد.

[.RaHa.]

آدم ها
به همان سرعت که آمده اند٬
میروند.
تنهایی ات را محکم بچسب
این جا کسی به زانوهای ِدر آغوش کشیده ات
حسادت نمیکند .

+ 18 خرداد 93