دفتر شعر | نگار الهی

[.RaHa.]

شمع
گل
شکلات
قلبم را کنارشان میگذارم و این
عاشقانه ترین شعر دنیاست

[.RaHa.]

نه رفتن به تو
نه ماندن به من آمد
ما
دو سوی ِ کلافی گره خورده بودیم
که تنها راه نجاتمان
جدا شدن بود

[.RaHa.]

قدّیسه می خواهی؟!
از زنی که هر شب
در آغوش هزار واژه می خوابد و ُ صبح
جنین های معلول شعر سقط می کند ؟!

تن به آب بزن تا ببینی
چگونه بوسه ی ماهی ها
خون در رگت می دواند
و زنی که گمان می کنی روی آب مرده
هزار موج دور از خیالاتت
شاه ماهی دریاهاست

[.RaHa.]

آفتاب گردانی در دلم
قصد ِ خودکشی دارد
زودتـــــــــــر بتاب

[.RaHa.]

نه هر رفتی آمد داشت
نه هر خواب، بیداری
سال هاست رفته ای و دلم
در رویای آمدنت به خواب رفته است .

[.RaHa.]

روزی چند بار
عبورش را مرور می کنم
آمد
دست نوشته های ناشیانه ام شعر شد
و ماه که هر شب
قرص آرام بخشش را
از بسته ترین زاویه ی پنجره خوردِ نگاهم می داد
بر شانه های آسمان گریه می کرد

[.RaHa.]

گناه تو نیست اگر
نطفه ات را عشق بست و ُ
تمام ِ بودنت درد است .

[.RaHa.]

شب ها از اتاقم
صدای گریه می آید
و نمی دانی همین چهار حرف کوچک
چه کارهای بزرگی می کنند
نمی دانی
چه دردی دارد غلتیدن روی زمین ِ صاف و ُ
نیشخند سراشیب ها
چه دردی دارد
فکر کردن به این که چرا
همیشه
همه ی چیزهای خوب دورند!

تو نمی دانی
اما من
زنی غمگین می شناسم که هر شب در اتاقم
با چهار حرف کوچک
جنگ های بزرگ به پا می کند.

[.RaHa.]

امـــشـــب
بــه جـــای ِ شــــــــعـر
سـکــــــــوت مــی نــویــســـم
مــی خـــواهــی بـخـوانـــی؟
نـــگاهـــــــــــــــم کــن.

[.RaHa.]

و گاهی
که برایت از این سوی شیشه دست تکان می دهم
دست هایم
تنهـــــــــــــــا
دست هایم می دانند
حال ماهی ای که بیرون تـــُنگ
آب نشــانش داده اند .