دفتر اشعار امیر لالانی

[پسر اهورایی]

اين گنبد فرسوده مينا بنگر

گرد گنبدش هزار سودا بنگر

گر لب به سخن باز كند مي گويد

هر آمده بوده رفته رسوا بنگر

[پسر اهورایی]

ويرانه عمارتي بديدم در شوش

كآن درگه اردشير مي بودي دوش

آن كاخ بشد كوخي و جولنگه موش

شه نيز بخاك خفته آرام و خموش

[پسر اهورایی]

از قافله چند كاروانيست بجاي

از اهل قبور نه نشانيست بجاي

باغبان دهرست و جهانيست بجاي

وز ما تل خاك و استخوانيست بجاي

[پسر اهورایی]

داني كه چه اي اي فلك چرخنده ؟

آلودني و سودني و ترفنده

تو نيز كه اي ، اي بشر ارزنده؟

آوردني و بردني وپرسنده

[پسر اهورایی]

جان پيشكش جمال جانانه دوست

دل در طلب گوهر يكدانه دوست

بار من گناهيست كه دارم بر دوش

كار من گدائيست در خانه دوست

[پسر اهورایی]

گفتم چه دهي ؟ گفت تو را صبر و ثبات

گفتم چه دهم ؟ گفت قسم شاخ نبات

گفتم بشوم ؟ گفت شوي دار حيات

گفتم بروم ؟ گفت روي دار ممات

[پسر اهورایی]

تا چشم بهم زني بهاري گذرد

بنگر كه چگونه روزگاري گذرد

امروز زمان اگر چه نقش من و تست

فرداي زمان نقش نگاري گذرد

[پسر اهورایی]

صد بار گرم بميرم و زنده شوم

صد بار بشوق روي تو بنده شوم

هربار شوم زنده بهر مسلك و دين

با ذكر تو دمبدم فروزنده شوم

[پسر اهورایی]

از دست اجل فتاد پيمانه عمر

بشكست و بريخت مي جانانه عمر

گفتم به كجا آمده ام گفت مپرس

دنيا گذراني ست به ميخانه عمر

[پسر اهورایی]

قومي به گمان كه كافرستيم همه

قومي به يقين كه جمله مستيم همه

ما مست مي جام الستيم همه

ما را چه گنه كه مي پرستيم همه