دفتر اشعار امیر لالانی

[پسر اهورایی]

تا شبان دهر عمر را هي هي كرد

در چراگه عمرم گذراني طي كرد

زنهار ندانم كه قضاي روزگار

كي زاد مرا زخاك و خاكم كي كرد

[پسر اهورایی]

عمرم ز فراز و شيب دنيا سپري

روح از تن و جان رفت بسان رهگذري

داني كه چه شد ماحصل آمد و شد

جسمم شده خاك كوزه كوزه گري

[پسر اهورایی]

نادر به فراخ ملك خود دل مي باخت

بهرام بشوق صيد گوران مي تاخت

جمشيد به تاج و تخت خود مي باليد

وآن تير اجل شكار يك يك پرداخت

[پسر اهورایی]

كاهي و گلي كه چين ديواري بود

خاكش دل خون عاشق زاري بود

كاهش همه گلهاي گلستاني بود

آبش سبب تشنه لبي جاري بود

[پسر اهورایی]

دست كرمي بهست از بازوي زور

آزاده دلي بهست از كبر و غرور

بهرام شهي بشوق صيدي پي گور

موري پي بهرام شهي در ته گور

[پسر اهورایی]

از خاك دميديم و سپس خاك شويم

از صحنه روزگار هم پاك شويم

خشت ما بنوبت سر خشت رفتگان

چينند و بناي كاخ افلاك شويم

[پسر اهورایی]

براهل زمين فلك نمي دارد وام

صياد ز صيد خويش كي گردد رام

مرغان زرنگ و زبده ديده ايام

كز وسوسه دانه فتادند بدام

[پسر اهورایی]

دل بر عشوه پيرزن دهر مبند

كز حيله و نيرنگ بسازد لبخند

دلبري كند عروس صد چهره حريف

بنشسته بپاي عقد دامادي چند

[پسر اهورایی]

هم در دل و در ديده ما هستي تو

بنيان شب و روز و مي و مستي تو

سالي پي سال و حالتي در پي حال

همتي به بخت نيك ما بستي تو

[پسر اهورایی]

سبزه اي كه از خاك عزيزي رويد

ازعاشقي وعشق به ما مي گويد

تا سبزه خاك ما برويد روزي

دلداري و عاشقي دگر مي جويد