دفتر اشعار امیر لالانی

[پسر اهورایی]

يكدم به بناي من و تو پردازند

وآنگاه بيك آه برون اندازند

اين كوزه گران كه در هنر اعجازند

از خاك من و تو كوزه ها مي سازند

[پسر اهورایی]

موري ببرد راه سليمان رهي

موري ببرد آه سليمان سهي

گوري بفتد بدام بهرام گهي

گوري بستد دوام بهرام شهي

[پسر اهورایی]

دنيا كه چو كاروانسرايش خوانند

منزلگه هر پير و جوانش دانند

آيند و نشينند و گذارند و روند

دل را به نشيب و به فرازش رانند

[پسر اهورایی]

دنيا گذراي اضطراب من و تست

آخرت سوال بي جواب من و تست

آنانكه بخاك خفتگان خاك شدند

خاكسترشان بستر خواب من و تست

[پسر اهورایی]

عمر ظاهرا بي سر و ته يك قدمست

يعني زپس عالم امكان عدمست

گوريست كه دام صيد صد بهرامست

خوابي كه خيال صد كيا تاج جمست

[پسر اهورایی]

اي آنكه جلاي هر بهاراني تو

سرچشمه آب چشمه ساراني تو

فرمانده ابر و باد و باراني تو

در شوكت سبز سبزه زاراني تو

[پسر اهورایی]

آندم كه به آب و گل سرشتند مرا

در خلقت مخلوق نوشتند مرا

روحي بدميدند درين قالب جسم

در مزرعه زمانه كشتند مرا

[پسر اهورایی]

جانا به ديار تو سفر خواهم كرد

در راه سفر بسي خطر خواهم كرد

بر جمال ماه تو نظر خواهم كرد

زين كار خوشا كه ترك سر خواهم كرد

[پسر اهورایی]

گويم بنما رخي تو گوئي پيداست

گويم كه كجا توئي تو گوئي هرجاست

گويم كه كجا منم تو گوئي دنياست

گويم چه فريباست تو گوئي روياست

[پسر اهورایی]

از غيب نوشتند بپاي من و تو

وآنگاه سرشتند بناي من و تو

در گلشن روزگار بذر من و تو

كشتند و بهشتند چهاي من و تو