دفتر اشعار| ژیلا راسخ

[Ar.chly]

لیلای مجنون

خودم راکُشتم

وقتی تو درمن .....

زنده شدی !

******************************

تــو الف ِ الفبـایــی و مــن "ی "آخـر

تـو سرو صنوبـری و،مـن باید صــبر

تـــو آمـدی و،سنگـی بپایــم بستــی

رفتــی وشــدم ،آتشـی در خاکستــر

******************************

مــن امشب، لیــلی ام ،لیـلای مجنون

بهـــاررفت و،خزان آمـد، دلـــم خون

تــرا ،بـا بــرگ سبـــز و،آب و قــرآن

فــرستـادم،که بــرگــردی زمستــون؟!

(از مجموعه ی دفترتنهایی)

________________________

[Ar.chly]

مرا

مــــرا درد است و درمـــانش فقـــط تو

شبــم ســـرد است و مهمــانش فقط تو

نگــــو دیــــوانـــگی، دیــوان من شد

که ایمــــانــــم ، ایمـــانـــش فقــط تو

________________________

[Ar.chly]

ما

مـــا خسته ی هجـریم ولی هاجـــر ما نیست

چــون مانده زخویشیـم و،کسی یاورما نیست

ما بـــی خبرانیــم و،خبــر از خودمان نیست

ما ساقـــی عشقیــم ،ولــی ساغــــر ما نیست

[Ar.chly]

مرا

مــــرا درد است و درمـــانش فقـــط تو

شبــم ســـرد است و مهمــانش فقط تو

نگــــو دیــــوانـــگی، دیــوان من شد

که ایمــــانــــم ، ایمـــانـــش فقــط تو

مرا

مــــرا درد است و درمـــانش فقـــط تو

شبــم ســـرد است و مهمــانش فقط تو

نگــــو دیــــوانـــگی، دیــوان من شد

که ایمــــانــــم ، ایمـــانـــش فقــط تو

[Ar.chly]

مزن فریاد

ای عشق مزن فریاد

ای عشق مکن بیداد

رسوا تو نکن ما را ،آرام بگیر، آرام

طبل و دُهلت برگیر

ار خانه من در شو ،سوی دگری ره شو

برباد مده ما را دریاب کمی ما را

آرام بگیر ، آرام

قلب منِ دلخسته ، خسته شده از فریاد

فریــــاد مکن فریـــــاد ، آرام بگیر آرام!

[Ar.chly]

مستوری راز

بهشتـی یا جهنـــم ای عزیزم

که از جورتو دائم می گریزم

مـــرا دیوانـــه پنداری وابله

بـرو دیگر نکن قصد ستیزم

***********

"مستوری راز"

من به فتوای دلم

و به قانون نیاز......

وبه مستوری راز

وبه گندم ......

وبه یک کاسه ی آب

وبه مهری که خدا

هدیه ام داد قسم :

چه بهارباشی و.....

یا فصل خزان

تویی آرام وتو جان

وبه عشقم به وطن

و به سوگند به دلداگی دشت ودمن

بوسه برخاک تو خواهم زد و

برقامت عشق ......

که تویی مظهرصِدق!

[Ar.chly]

من

پیچاندی مرا.....

درپیچش کلام

فراموش کردی ،دیرزمانی ست

درپیچش من ،در پیچ وتابی !

*************************

"من"

من ترا یافته وُ،

بافته ام شکل خدا

مست ودیوانه وُ.....

معشوق کجاهست ،

کجا؟!

من نه کفرم ونه کافر،

ونه طاغی زمان

العُوذ گفتم و......

صدبوسه برآن خاک، ترا!

(از مجموعه ی دفترتنهایی)

[Ar.chly]

من زمستانم

من زمستانـــم و پائیـــز بهــارم گردید

بـی خبـر بودم و درد تو دچارم گردید

موسم ریــزش باران و خزان عمرم

آمـدی دیـر، ولی رفع ِخُمارم گردید

(از مجموعه ی دفترتنهایی)

[Ar.chly]

من نوشتم.......

ما ندانسته درِ خانه ی ناکس رفتیم

این چه سرّی است؟!

که رندان بدرِ خانه ی تو می آیند؟!

-

-

من نوشتم که بخند !

خنده خندید و کمی بعد گریست

من نوشتم زندگی را زنده ام؛

زندگی گفتا عجب ساده دلی !

من نوشتم شعر من فریاد دارد زندگی !

زندگی خندید :

دیریســــــــــــــــت مرده ای !

[Ar.chly]

"می گریم"

من به بودن به حضور

در نگاه دو کبوتر به سکوت

و به گرمی دل خاک به هنگام هماغوشی سرمای تنم

می گریم

من به هرزه سخنم

و به مظلومی شعر

به خطای قلمم ،و به بلوای دلم

من به پرواز .......

و مردن به هبوط

و به بُهتی که پس از دیدن فردای حضور

من به خورشید وجود و به اَنْهارِ شعور

من به رسوایی دل

وبه بی مهری شعرم، که نگفت من کیستم

من به بی عدلی یک دایره در ورطه ی هول

به برهنه سخنم

به تمامیِّ عِناد تو و آن مشق سیاه

می گریم

من به خود خواهی باد و به طوفان وجود

و به صبحی که زند بانگْ خروس

که بدادم برسید

مرگ من فاجعه ی مرغان است

من به اشعار فروغ به تمامی جدال شب و روز

که کند داد و هوار ....آی بی عاطفه ها

وَهْمِ من خواب شماست

من به بطلان خودم، که به مرداب فنا افتادم

من به باور هایم ،و به رؤیا و قسم های دروغین دلم

می گریم

من به تقصیر خودم و به خندیدن نامردی شب

و به نامردمی کاغذ و باد

می گریـــــــــــــم

(از مجموعه ی دفترتنهایی)