دفتر شعر | نگار الهی

[.RaHa.]

برای کودکم
برای کودکت
برای کودکان ما
کودکان جنگ
*****************************
ماهکم
دردت را به من بده
تنت را به خاک
من سرم درد می کند
برای دردهای تو
*****************************
ن نوشت
حالا که خوابت اینقدر عمیق شد/ آخرین لالایی ام را فریاد می زنم
جنگِ رذل
از تو
بیزاااااااااااااااااااارم
از تو
بیزاااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااارم

[.RaHa.]

خیالت
معجزه ای ست!
هر روز
غرقش می شوم
و نمی میرم

[.RaHa.]

فقط بگو...
وقتی دلتنگی
شمشیر به رو بسته
با کدام لهجه صدایت کنم
که برگردی؟!

[.RaHa.]

کاش
خوابم بودی
که گاهی
می دیدمت ...

[.RaHa.]

کـــلافـــــه ام...
مـــثل ِ شعـــــــــری
کـــه قــــافـــیــه اش جـــــــور در نــــمی آیــــد.

[.RaHa.]

مثل مــــــاهی
میان حــــــوض شــــــکستــــــــــه
بالا پــــــــــریدنم از شـــــــــــــــوق نیســــــــــــــت
جــــــــــــــــــانم
به لـــــــــــــب رسیـــــــــــــــده !

[.RaHa.]

چند متر ســــیم خاردار
چند تفـــنگ
مقـــداری خــــمپاره و مــــین خریده ام
مــــی خواهم وقتی همـــه خوابند
جنگی راه بـیـنـدازم
****
امــــــــــشب دیــــــــــــگر
شکســـــــــت می دهــــم خاطــــــراتت را . . . .

[.RaHa.]

آنـــــقدر عـــــــــاشـقـم
کـه شـــک نـدارم
در گــوشــم
بـه جــای اذان
نـــــــام تـــــــــــــــــو را
خــوانـده انـد

[.RaHa.]

دســـتم
بــــه هـــیچ جــا بــنـد نــیست
مـــوهـایـت را کــــه کـــوتـاه مــی کـــــنی

[.RaHa.]

ایـــــن
شعـــر ِ یـکـــ زن اسـت
بـرای خـوانـدنـش،
بـایـد قــــــوی بـاشـی
درد را مـُچــــاله کــنی
و هــیچ کــَس نـفـهـمـد
خــونی کــــه زیــر پـایـت مــی چـکد
از کـــدام، زخـــم ِ تـازه اسـت . . .

ایـــــن
شعـــر ِ یـکـــ زن اسـت
شــــعــری بـــرای ِ من
مــادرم
مـــادرانـش
بـــــرای ِ زنـــان هــفت نــسـل ِ قــبـل
هــفـتـاد نــسـل ِ بــعـد
و بـغـض شــکـسـتـه پـشـت سـطرهـایـش
آنـــقـدر تــــیـز شـــده اســــت
کـــه دیــگـر
از بـُریدن هـــیچ شـــاهرگـــی نــتـــرســـد

ایـــــن
شعـــر ِ یـکـــ زن اسـت
زنــــی نـــه بــرای آشـپـزخانه
تـــخت ِ خــــواب
یـــــا کــُمــد ِ لــبــاس های چـــروک خــورده ی تــکراری
زنـــــی بــــرای زن بــــودن...

کـــفـش هـایـت را
پــای ِ اولــین کـلـمـه بـکـــَن
گــــوش واژه خـــســـتــه از هـــر صــــدای آمـــــدنی اســـت
و نـــاخن هایـــت را کـــــوتـاه کـــن
جــــایــی بــرای خــــراش تـــازه نــیــســـت

ایـــن شــــعــر
خــــســــتـه اســـت از ســـال هـــا زخــم خــوردن و قـــوی بــــودن
امـــا
هـــــنوز مــــی نـــــویــسـد
تــــا هــــیچ زنـی
ضــــعـــیـفـه نـبـاشـد .....