دو بیتی های جلیل حاجتی | دفتر شعر

[.M!!NoO.]

من و نی هر دو می نالیم با هم

به آوا و به آهنگ دمادم

چو غم ما را به نالش مبتلا کرد

ببینیم ما چه خواهیم کرد آخر


******


خدایا گر ز طاعت بر کناریم

ز افعال بد خود شرمساریم

رهانم از گناه و غفلت خویش

به درگاهت بسی امیدواریم



*****


چو جم " حاجتی " را خاک گیرد

شفاعت از روان پاک گیرد

امیدواریم که خالق التفاتی

به احوال من غمناک گیرد

[.M!!NoO.]

مرا راحت کنید از مشکل خود

که ره گیرم به سوی منزل خود

مرا یکدم به حال خود گذارید

که گویم هر چه دارم در دل خود


*****

بود آزاد مردی پیشه من

بود فکر سخن اندیشه من

طریق همت و حق و حقیقت

بود بنیاد و اصل و ریشه من


*****


کتابا در جهان بردار گامی

رسان بر دوستان از ما سلامی

بیان کن شرح حال " حاجتی " را

که ما هم در جهان داریم نامی

[.M!!NoO.]

خوشا جشن و سرور و شادمانی

خوشا عشرت به ایام جوانی

خوشا پیمودن دنیای فانی

اگر مرگی نباشد ناگهانی


****


اگر دنیا غم است ما غمگساریم

اگر دنیا ره است ما رهگذاریم

بیا تا سر به شیدایی بر آریم

که سیلی خوار دست روزگاریم



*****


نوای ناصحان دائم شنیدن

به جای خود سکوت و آرمیدن

گرفتن گوشه ای خلوت گزیدن

ز درگاه خدا تقدیر دیدن

[.M!!NoO.]

سفارش

نصیب آدم از کار جهانی

وصال مرگ و شغل خاکبانی

به پشت مرکب خاکی سواریم

ندارد آخر ، این مرکب دوانی


*****

ز مشرق تا به مغرب گر بتازی

اجل گیرد به چنگت ناگهانی

برد گرگ اجل ما را یکایک

که این گله ندارد گله بانی


******


تو را از آب و خاکت آفریدند

که گیرند از وجودت امتحانی

حفاوت کن به نزدیکان و خویشان

که چندی نزد ایشان میهانی




_________________________________________

حفاوت : مهربانی و دوستی

[.M!!NoO.]

به سوی دادگاه لایزالی

همه رفتند تو هم اینک روانی

در این دنیا ز آدم پای بر جا

نمی ماند مگر نام و نشانی



******


خوشا آن کس که از وی نام نیکی

بماند اندر این دنیای فانی

عزیزان من ز دریای نصیحت

سفارش می کنم چندین بیانی


******


مخور افسوس وقت رفته ات را

که باید ارزش آینده دانی

به دنیا هر چه خواهی از خدا خواه

نه از مخلوق و حتی یار جانی

[.M!!NoO.]

مشو مأیوس درگاه الهی

اگر دائم دچار یاس مانی

به کار خود مباش اندیشه خاطر

اگر یک تن نداری پشتیبانی



******


توکل با خدای خویشتن کن

که تا هرگز به مشکل در نمانی

به دنیا نیک مردی پیشه بنما

اگر داری شعور مردمانی


*****


سه پند از من بیاموز ای برادر

که می باشد چراغ زندگانی

شکیبایی کن و شکر و قناعت

که دنیا را به راحت بگذرانی

[.M!!NoO.]

اگر ما را دعا کردی ز زحمت

به هنگامی که شعرم را بخوانی

سلامت می رسانم ای عزیزم

که می دانم سلامم می رسانی



*****


خدایا ناله دیگر ندارم

به جز نالیدن از درد نهانی

در این دنیا نمی گیرم سرایی

که دنیا را نمی دانم مکانی



*****


بساط خویش برچینم یاران

که سر آمد سرای کاروانی

الا ای چرخ گردون جفا کار

ز جور توست داد شاعرانی

[.M!!NoO.]

چرا ای مادر پیر ستمگر

به فرزندان نداری مهربانی

یکی را می نهی در چاه محنت

یکی را تاج بر سر می نشانی



*****


نمی فهمد کسی از سر ّ کارت

چرا یا یک چنین و با یک چنانی

فلک بر گردن م زنجیر داری

بکش هر چند ما را می توانی


*****


جوانی بر سرم بگذشت چون باد


نمیبینم دگر روی جوانی

نشد اندر جوانی هیچ هنگام

نصیبم دلخوشی و کامرانی

[.M!!NoO.]

مخور ای "حاجتی " افسوس دنیا

اگر یکدم نبینی شادمانی

که بعد از تو چنین اشعار شیرین

در این دنیا بماند جاودانی



*****


حلاوت سر به تعظیم تو آرد

از این شیرینی و شیرین زبانی

ز یمن گفته های شمع وارت

منوّر گشت بازار معانی



*****

پایان

جلیل حاجتی

20/10/1376