دو بیتی های جلیل حاجتی | دفتر شعر

[.M!!NoO.]

مرو جانا که جانم می ربایی

ز سر عقل و روانم می ربایی

نماند طاقت و تاب و تحمل

که تو تاب و توانم می ربایی


*****


کجا رفتی که پیدایت کنم من

دمی دیگر تماشایت کنم من

اگر دانم که با من مهربانی

خودم را تربت پایت کنم من


*****


تو رفتی از بزم من رفتم از هوش

نمی آیی و من میرم از جوش

اگر یک بار دیگر از در آیی

نگردد نیکیت هرگز فراموش

[.M!!NoO.]

اگر دنیا دمی هم بود بگذشت

اگر یک عالمی هم بود بگذشت

اگر عیش و سروری بود طی شد

اگر درد و غمی هم بود بگذشت


*****


چو دنیا را ندیدم اعتباری

ندیدم هیچ رسم را قراری

سرودم چند بیتی جاودانه

که بعد از من بماند یادگاری


*****


اگر آدرس بخواهند از کتابم

به پاسخ این سخن باشد جوابم

خراسان ملک و تربت حیدریه

به کنج صوفی آبادِ خرابم

[.M!!NoO.]

خدایا درد تا کی درد تا کی

دل غمگین و رنگ زرد تا کی

خدایا در بیابان جدایی

دل سوزان و آه سرد تا کی


*****


نه دارم طاقت جور زمان را

نه دارم تاب هجر دلبران را

خداوندا در این حالت چه سازم

که می سوزد شرارش جسم و جان را


*****

الا ای ماه تابانم کجایی

تو ای شمع فروزانم کجایی

ندارم بی تو یکدم استراحت

بیا ای راحت جانم کجایی

[.M!!NoO.]

بیا دلبر ببین چشم ترم را

ببین آوای دلبر دلبرم را

بیا بنشین و دردم را دوا کن

که می سوزد غمت بال و پرم را


*****


مرا دیگر به هجران نیست صبرم

بیا کز حد گذشت افغان و جبرم

از آن ترسم که در غربت بمیرم

بیایی بگذری نشناسی قبرم


*****


اگر مردم بیا ما را بغل کن

ببر جسمم به زیر خاک و گل کن

اگر راز دلی داری تو با من

سر قبرم نشین و راز دل کن

[.M!!NoO.]

بیا ای دلبر دیرینه من

بیا ای مهر کنج سینه من

بیا که مهر سوزان تو هرگز

نرفت از سینه بی کینه من


****


سرم دائم به سودای تو باشد

دل من مرغ مأوای تو باشد

چو جسم " حاجتی " خواهد شود خاک

همان بهتر که در پای تو باشد


****

فراق تو به درد و غم بیارزد

وصال تو به صد مرهم بیارزد

اگر دانم که یکدم با منی تو

همان یکدم به یک عالم بیارزد

[.M!!NoO.]

نمی دانم که مهجورم که کرده

ز نزد دوستان دورم که کرده

به این ناراحتی مجبورم اما

نمی دانم که مجبورم که کرده


*****

خدایا عمرم آخر بی ثمر شد

شدم پیر و جوانیم هدر شد

چنان محزون ز غم بودم که آخر

نفهمیدم جوانی با چه سر شد


*****

دلم می خواست همچون باد باشم

به هر جایی روم آزاد باشم

دلم می خواست هم مانند بلبل

بنالم دائم و دلشاد باشم

[.M!!NoO.]

نگار نازنین خوشگل من

گل روی تو ماه منزل من

شدم پیر و دل از دنیا بریدم

ولی مهر تو مانده در دل من


*****


به دنیا بی تو بودن مشکل من

ندارد بی تو آرامش دل من

دگر دردی نخواهم داشت هرگز

اگر پارا نهی در منزل من


*****

بیا که از غمت بیمار گشتم

بیا که از فراقت خوار گشتم

خدا داند که احوالی ندارم

که بی تو از جهان سیراب گشتم

[.M!!NoO.]

بهار آمد بهار باستانی

صفا آورد و صلح و مهربانی

سر از بالین غم بردار و برخیز

که باز آمد سرور و شادمانی


*****


خدایا روز نو شد روزی از نو

که نوروز آمد و نوروزی از نو

خداوندا ز لطف بیکرانت

امیدواریم ما بهروزی از نو


*****

خداوندا به حق ذات پاکت

به آن خورشید و ماه تابناکت

مکن ما را ز لطف خویش محروم

به حق ابر و باد و آب و خاکت

[.M!!NoO.]

مرا این ناله هر دم از نی آید

خداوندا دل آرامم کی آید

خدایا در سان آن نازنین را

که بی او ناله ام پی در پی آید


*****


خدایا ماه تابانم نیامد

امید شام هجرانم نیامد

خدایا دلبر سیمین عزارم

تسلای دل و جانم نیامد


*****

خداوندا جوانی آمد و رفت

بهار زندگانی آمد و رفت

جدا از یار خویش باشیم تا کی

که فصل کامرانی آمد و رفت

[.M!!NoO.]

جدایی مرگ بر کارت جدایی

که صد لعنت به رفتارت جدایی

کسی راحت ز آزارت نباشد

بسوزد ظلم و آزارت جدایی


*****

عزیزان مردم از غم مردم از غم

نگشتم لحظه ای با دوست همدم

نه دستم می رسد بر دامن او

نه آن سرو بلند سر می کند خم


*****

اگر دلبر بداند حال من را

بپرسد لحظه ای احوال من را

نبیند غم اگر یکدم کند شاد

دل از غصه مالامال من را