دو بیتی های جلیل حاجتی | دفتر شعر

[.M!!NoO.]

پسر را ثروتی به از پدر نیست

پدر را هم عزیزی جز پسر نیست

از این دو هر کدام تنها بماند

بود مرغی که او را بال و پر نیست


******


به دنیا بهتر از مادر نباشد

ز مادر مونسی بهتر نباشد

غم فرزند مادر داند و بس

که مثل او کسی دیگر نباشد


******


الهی جان من قربان مادر

که جان من بود از جان مادر

الهی مادرم هرگز نمیرد

که من می میرم از هجران مادر

[.M!!NoO.]

بهار آمد بهار آمد خوش آمد

به دل ها شوق یار آمد خوش آمد

نوای بلبل و آوای عاشق

مجدد روی کار آمد خوش آمد



******



بهار آمد که من با دل بنالم

و زین دنیای بی حاصل بنالم

همه آواز شادی بر لب آرند

من از آواز صد مشکل بنالم



******


فلک زار و نزارم کردی آخر

پریشان روزگارم کردی آخر

عجب خوش بودم و دلشاد و بی غم

به دام غم دچارم کردی آخر

[.M!!NoO.]

جمالی دلربا داره گل من

عجب لطف و صفا داره گل من

رسیده میوه باغ و وصالش

که داروی شفا داره گل من


*****


عجب ساز و نوا داره گل من

که آهنگ وفا داره گل من

بشارت می دهم دل را که اینک

هوای کوی ما داره گل من


****


منال ای دل که دلدارم میایه

گل خوش راه و رفتارم میایه

اگر از بیوفایان شکوه داری

بدان یار وفا دارم میایه

[.M!!NoO.]

از آن روزی که چشمم بر تو افتاد

شب و روز از فراغت می کشم آه

بمیرم یا بسوزم یا بسازم

گل روی تو را هر دم کنم یاد


******


تو که ابرو کمندی ای گل من

نگار دلپسندی ای گل من

چه گویم من از آن شیرینی تو

که شیرین تر ز قندی ای گل من


******


چنان دلبر از من برده ای دل

که دیگر هست صبرم بی تو مشکل

الهی مثل من از پا نیفتی

اگر دستم بگیری تا به منزل

[.M!!NoO.]

جمال خویش را گلدسته کردی

به مهر خود دلم را بسته کردی

غمم دادی و غمخواری نکردی

نصیبم محنت پیوسته کردی


******


به دام غم گرفتارم تو کردی

دچار ناله زارم تو کردی

بود ورد زبان من شب و روز

میان این و آن خوارم تو کردی


*****


تو که مهر و وفا در سر نداری

مرا کشتی ولی باور نداری

تو که مارا در افکندی به محنت

الهی سر ز محنت برنداری

[.M!!NoO.]

گرفتیم از خدا یک روزگاری

نمودیم مصرف هجر نگاری

به جز هجر نگار و صرف ایام

ز دست ما نیامد هیچ کاری


*****


نه نگشتیم از هوای نفس آزاد

نگشتیم آنی از کردارمان شاد

دریغ و حسرت و افغان و افسوس

که عمر خویش را دادیم بر باد


*****


ز عمر بنده که سر شد

خطای زندگانی بیشتر شد

به عمر خود هزاران توبه کردم

که خواستم به کنم اما بتر شد

[.M!!NoO.]

بیا جانا جدائی را رها کن

بیا درد نهانم را دوا کن

نگاه من بود سوی تو دائم

تو هم آخر نگاهی سوی ما کن


******


بیا بنشین و یکدم یاریم کن

غمم را بنگر و غمخواری ام کن

ندارم چاره ای جز آه و زاری

بیا رحمی به آه و زاریم کن


*****

دلم میخواست که یار من تو باشی

طبیب حال زار من تو باشی

دلم می خواست که در دنیای پر غم

ندیم و غمگسار من تو باشی

[.M!!NoO.]

به قربان قد و سرو روانت

سر و جانم فدای سرو جانت

منم پروانه شمع رخ تو

که می گردم به دور آستانت


******

از آن روزی که چشمم دید رویت

دلم پر می زند هر دم به سویت

صدای ناله ام بگذشته از عرش

که می نالم به چاه آرزویت


******

پس از سال و مهی امیدواری

پس از یک عمر استدعا و زاری

ز کالاهای بازار وصالت

بیا لطفی به ما کن یادگاری

[.M!!NoO.]

گلی دارم به باغ زندگانی

که می خواهم بچینم در جوانی

گلی دارم من از گلزار جنت

که می جویم در این دنیای فانی


******


من آن یارم که دائم یار جویم

سراغ آن گل از هر خار گیرم

غمی دارم و غمخواری ندارم

که دائم جلوه غمخوار جویم


*****


بیا تا بشکند پشت جدایی

بیا تا خوار گردد بی وفایی

نمی آیی چرا ای آرزویم

بیا تا باز گردد آشنایی

[.M!!NoO.]

من آن درمانده زار و حقیرم

که محنت های دوران کرده پیرم

مرا نالان چو میبینی شب و روز

به دست ناگواری ها اسیرم


*****


به کنج سینه ام دردی نهان است

شرار ناله ام تا آسمان است

برو ناصح مکن منعم ز نالش

که نالیدن مرا آرام جان است


*****


من آن جانم که جانانی ندیدم

به راه عشق پایانی ندیدم

من آن دردی کش عشق نگارم

که دیدم درد و درمانی ندیدم