دو بیتی های جلیل حاجتی | دفتر شعر

[.M!!NoO.]

اگر همراهیان یاری کنندم

اگر یاران وفاداری کنندم

بگویم هر چه دارم در دل خود

به شرط آنکه غمخواری کنندم

********

نه دارم آرزوی پادشاهی

نه دارم شکوه ای از بی پناهی

تمام عمر را آزاد هستم

به زیر سایه امن الهی

******

خدایی که جهان پاینده دارد

هزاران در هزاران بنده دارد

در این دنیای پیر پر حوادث

تواند " حاجتی " را زنده دارد

[.M!!NoO.]

بیا جانم که جانم در عذابه

دلم از سوز هجرانت کبابه

بیا که این دل غمدیده من

چو گندم در میان آسیابه


*******

تو که مهرت به من در اجتنابه

جفایت گرچه بیرون از حسابه

دمی از راه کویت برنگردم

اگر دانم هزاران پیچ و تابه


******

اگر جانم برآید من تو خواهم

اگر عمرم سر آید من تو خواهم

به اعضای مدام آزرده من

اگر صد خنجر آید من تو خواهم

[.M!!NoO.]

بنال ای نی بنال ای همدم من

بنال ای موجب رفع غم من

دلم درد و غم و ماتم گرفته

بنال از درد و غم و ماتم من

******

ز دنیا هر چه می نالیم بس نیست

که دل را بار روزیش دسترسی نیست

امان از دست این دنیای فانی

که این دنیا به کام هیچکس نیست

*****

به این دار فنا هر کس سفر کرد

بسی نالید و عمر خویش سر کرد

از این دنیا کسی چیزی نفهمید

بسا عاقل که بر این ره گذر کرد

[.M!!NoO.]

سیه چشمی که زلف افکنده بر دوش

منور کرده رخ را تا بنا گوش

چنان پیکان حسرت بر دلم زد

که با برق نگاهش رفتم از هوش

******

نگار من به هر جانب کند رو

کشد صد بنده را با تیغ ابرو

مرا کشت و به بالینم نیامد

که می نالم ز تیر غمزه او

******

برو قاصد ببر پیغام ما را

بگو آن بی وفای دلربا را

چرا دیگر نمی گیری سراغم

مگر گم کرده ای راه وفا را

[.M!!NoO.]

الا دلبر شدم دیوانه تو

کجایی تا بیایم خانه تو

چو مرغان در قفس نالم همیشه

که دارم آرزوی دانه تو

*****

ز روی سینه تا چادر گشودی

توان از کل اعضایم ربودی

تو که قصد وفا با من نداری

چرا اینگونه آزارم نمودی

*****

دلم را بردی و یادم نکردی

به رسم دلبری شادم نکردی

گرفتارم به زندان غم تو

ز زندان غم آزادم نکردی

[.M!!NoO.]

دل شوریده ام شوری دگر زد

همی سر داد آوایی و پر زد

دگر امکان آرامش ندارد

نمی دانم چه آهنگی به سر زد

*******

اگر چرخ فلک یکشانه گردد

اگر راز دلم افسانه گردد

بپیمایم ره آزادگی را

اگر عالم به من بیگانه گردد

******

چه سازم عاشق زارم خدا کرد

به دام غم گرفتارم خدا کرد

بسازم با غم و هرگز ننالم

به این حالت سزاوارم خدا کرد

[.M!!NoO.]

سر زلف دل آرام خانه من

اسیر او دل دیوانه من

سر و جان را فدایش می نمایم

اگر از راه رسد جانانه من

*****

اگر آن دلبر جانانه من

کند یاد از دل دیوانه من

اگر شمع رخش بر من بتابد

منور گردد این کاشانه من

*****

خدایا محرم رازم کجا شد

که تا او رفت دردم بی دوا شد

مرا حال خوشی نامد میسر

از آن روز که او از من جدا شد

[.M!!NoO.]

دو چشمم جز به رویت وا نکردم

غمت را با غمی سودا نکردم

گلی همرنگ و هم بوی تو هرگز

در این دار فنا پیدا نکردم

******

به من تا می توانی بد مکن یار

جفا گر می کنی بی حد مکن یار

همی خواهم که بنشینی کنارم

بیا بنشین و حرفم رد مکن یار

******

نهان از من مکن ای یار رو را

لب و دندان و ابرو چشم و مو را

به امید تو عمری کرده ام سر

به کنج دل مسوزان آرزو را

[.M!!NoO.]

دل من خاک پای خوبرویان

سرو جانم فدای خوبرویان

ندانم ناله خواهم کرد تا کی

به زندان جفای خوبرویان

******

دلم یک لحظه از خوبان جدا نیست

ز خوبان لحظه ای ما را وفا نیست

ز خوبان دل گرفتن نیست ممکن

اگر هم هست اما کار ما نیست

*****

نگارانی که با مهر و وفایند

همه یاران و دلداران مایند

دل ما روز و شب همراه آنان

ولی آنان مدام از ما جدایند

[.M!!NoO.]

خداوندا دلم را غم گرفته

هزاران زخم بی مرهم گرفته

برای مسکن و مأوای محنت

دل من وسعت عالم گرفته


******

به این دار فنا تا پا نهادم

به قعر چاه محنت اوفتادم

ندارم کس که دستم را بگیرد

خداوندا برس آخر به دادم

******

الا ای آنکه عالم آفریدی

به دنیا شادی و غم آفریدی

مگر ما لایق شادی نبودیم

که غم را بهر آدم آفریدی