ایران رمان

وقتی نیستی، یاد تو هر نفس آتیش میرنه به این وجودم
کاش از اول نمیدونستی من عاشق تو بودم
از عذاب رفتن تو، میسوزم تو اوج غربت
واسه ی بودن با تو ندارم، یه لحظه فرصت

تو کنار اون خوشی حرفی نیست
منوو داری می کشی حرفی نیست رفتنو بهونه کن حرفی نیست
باز منو دیوونه کن حرفی نیست
باز منو دیوونه کن حرفی نیست

وقتی تو نیستی قلبمو واسه کی تکرار بکنم
گلهای خواب آلودرو واسه کی بیدار بکنم
دسته کبوترای عشق واسه کی دونه بپاشه ؟
مگه تن من می تونه بدون تو زنده باشه ؟
ای که تویی همه کسم بی تو میگیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هرچی میخوام میرسم
به هر چی میخوام میرسم

همه قلبت رو من تصرف کردم
خیلى راحت اینجا من توقف کردم
من رو رفتاراى تو تعصب دارم
این دلیل عشقه دوسِتم خُب دارم
من فقط رو عشق تو تمرکز دارم

بگو این دروغ دوست داشتنی و این بارم
باز بگو بی تو میمیرم بگو دوست دارم
من که این همه دروغ تورو باور کردم…بگو دوستم داری
یه دفعه دیگه بگو بگو که بر میگردم…

دلخوری از بغض پری می فهمم
ناراحتی غصه داری می فهمم
دلواپس فردای با من بودنی
دلگیری از من اما درگیر منی

نباشی پیشم دیونه میشم مثل اسفند روی آتیشم روی آتیشم
از همه دنیا من میخوام تنها سهم من باشی این شده رویا
این شده رویام دل من پیش دل تو گیره
تو نباشی بی تو می میرهبی تو می میره
نذار این عاشق دلش بگیرهبی تو دلتنگی دلتنگی منو میگیره
بابک جهانبخش-تاحالا شده

به منه مرده ی جون تازه دادی
برا نوکریت به من اجازه دادی
حرمت رویای من
دین من دنیای من
بنویسید روی سنگ قبر من
آقای من دنیای من
اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیای من