دفتر اشعار| خیام

[Ar.chly]

دشـمن بـه غـلط گـفـت من فـلسـفـیم

ایــزد دانــد کــه آنــچـــه او گــفـــت نــیــم

لـیکـن چـو در این غـم آشـیـان آمـده ام

آخــر کــم از آنـکــه مـن بــدانـم کــه کــیـم

[Ar.chly]

مـائیـم کـه اصـل شـادی و کـان غـمـیم

ســرمــایــه دادیــم و نــهــاد ســتـــمــیــم

پـسـتـیم و بـلـندیم و کـمـالـیم و کـمیم

آئیــنــه زنــگ خـــورده و جـــام جـــمـــیــم

***

[Ar.chly]

مـن مـی نه ز بـهر تـنگـدسـتـی نخـورم

یـا از غـم رســوایـی و مـســتــی نـخــورم

مـن مـی ز بـرای خـوشـدلـی میخـوردم

اکـنون کـه تـو بـر دلـم نـشـسـتـی نـخـورم

[Ar.chly]

مـن بــی مـی نـاب زیـسـتــن نـتــوانـم

بـــی بـــاده کــشــیــد بـــارتـــن نــتــوانــم

مـن بــنـده آن دمـم کـه سـاقـی گـویـد

یــک جــام دگــر بــگــیــر و مــن نــتــوانــم

***

[Ar.chly]

هـر یـک چـنـدی یکـی بـرآیـد کـه مـنـم

بــا نـعـمـت و بــا سـیـم و زر آیـد کـه مـنـم

چـــون کـــارک او نــظـــام گــیــرد روزی

نـاگــه اجــل از کــمــیـن بــرآیـد کــه مــنـم

[Ar.chly]

یـک چـنـد بـکـودکـی بــاسـتـاد شـدیـم

یـک چـنـد بـه اسـتـادی خـود شـاد شـدیم

پـایان سـخـن شنو که ما را چـه رسـید

از خـــاک در آمــدیــم و بـــر بـــاد شــدیــم

[Ar.chly]

یـــک روز ز بـــنـــد عـــالـــم آزاد نـــیــم

یــک دمــزدن از وجـــود خــود شــاد نــیــم

شـــاگــردی روزگــار کــردم بـــســـیــار

در کـــار جـــهــان هــنــوز اســـتـــاد نــیــم

[Ar.chly]

از دی کـه گـذشـت هـیچ ازو یـاد مـکـن

فــردا کــه نــیـامــده ســت فــریـاد مــکــن

بــرنـامــده و گــذشــتــه بــنـیـاد مـکــن

حـالـی خـوش بـاش و عـمـر بـر بـاد مـکـن

[Ar.chly]

ای دیــده اگــر کــور نئی گــور بــبــیــن

ویـن عـالـم پــر فـتــنـه و پــر شـور بــبــیـن

شـاهـان و سـران و سـروران زیر گـلـنـد

روهــای چـــو مـــه در دهــن مـــور بـــیــن

[Ar.chly]

بــرخــیـز و مـخــور غــم جــهـان گـذران

بــنـشـیـن و دمـی بــه شـادمـانـی گـذران

در طــبــع جــهــان اگــر وفــایـی بــودی

نــوبـــت بــتــو خــود نــیــامــدی از دگــران