دفتر اشعار|ساناز کریمی

[Ar.chly]

دلـاویـز شعر

چه دل انگیـز شبی

چـه دل آرام شعـری

چه دلشـده شوری

در آن زمـان که یاد پـرده از پنجـره ها می درد

چـ] رقص دل افروزی د نفـس بـاد عریـانی پنجره هـاست

دریـغ شعر گر

در ایـن شـب

پوشیـده با همخوابـه اش باشد

و شـب زنـده داران

چـه دل انگیـز تر نمـازی

که نیتـش عشق بـازی باران اسـت و آینه

و هـر رکوعـش

تمنـای بوسه واژه از لبـان من اسـت

که در هر سجـود با من همخـوابه میشـود

[Ar.chly]

دلتنگـی

مـن از طنیـن صدای بـاد میلرزم

و بـاد به دور تنهـایی انگشتان ِ من زوزه میـکشد

مـن از آواز گـامهـای رذالـت در سیـاهی میترسـم

و بـاد فانوس مرا بـرده اسـت

مـن از

میز گـرد هستی شنـاسان در سـوی بن بسـت این کوچـه ها می هراسـم

و بـاد به دور روزنـه های هستـی مـن دیـوار کشیـده اسـت