دفتر شعر سارا محمدی اردهالی

[~ MoOn ~]

قایقی مست
شبها
از پنجرهی این خانه تو میآید
سرنشینی ندارد

پیکر این خانه را زخمی میکند

از کتاب بیگانه میخندد, انتشارات مروارید

[~ MoOn ~]

" تندرد "

نوک بزنید
این همه کاه را از سر من بیرون بکشید

مترسکی هستم
از خودم ترسیدهام

بیگانه میخندد, انتشارات مروارید

[~ MoOn ~]

" شادی "

چمدان
آن قدر سنگین هست که
تا ته اقیانوس سفر کند

لباسها پوسیده شوند
رها میان آبها
آن قدر که
هیچ کس نفهمد
زنانه بودند
اِسمال
و
بنفش

از کتاب برای سنگها, نشر چشمه

[~ MoOn ~]

" گل سرخ "

گل سرخی در زد
میخواست مرا ببوسد
دیر بود

و دیر و من و گل سرخ
به هم
میآمدیم

[~ MoOn ~]

" چیزی ته کشو "

شبها تپانچهام را چک میکنم
همه چیز باید درست باشد
ماشه خوب چکانده شود
گلوله به موقع آتش کند

جذاب است
کاری را که هیچ وقت انجام نخواهم داد
مو به مو مرور میکنم

از کتاب بیگانه میخندد, انتشارات مروارید

[~ MoOn ~]

برقص م
بر آپارتمانهای چروک شهر
مثل عروسی که
حوصلهی شوهر تلخش را ندارد

انگور بکارم
زیرزمینهای بایر تهران را

بخندم
مانند شوالیهای
بر زانو افتاده
که خنجر میکشد
آخرین خنجرم را
بر تن تنگ غروب
سه تا پری نشسته بود
زار و زار گریه میکردن پریا ..

[~ MoOn ~]

همیشه می ترسیدم
از دیوانگی
حس می کنم حالا
سبک و آرام است
فکری ندارم
به کسی آزارم نمی رسد
یک پرنده ام
بی هدف پرواز می کنم
آسمان
پر از کنیاک است...

[~ MoOn ~]

" ملاقات "

شب خیابان مثل من است
هر از چندی
خاطرهای بیاحتیاط میگذرد

دلم یک تصادف جدی میخواهد
پر سر و صدا
آمبولانس ها سراسیمه شوند
و
کار از کار بگذرد

از کتاب برای سنگها, نشر چشمه

[~ MoOn ~]

یک مرد دیشب
پشت دری حیران بود
آمده بود گویا
زباله اش را دم در بگذارد
زباله او را
گذاشته بود و
در را بسته بود.

[~ MoOn ~]

" کشش "

دستهایم میآیند میروند
مثل موج
چیزی را نمیگیرند

دست نخواهم داشت
در آب
در جوهر
در نوشته

قایق را
هل دادهام در آب
و
دست کشیدهام