دفتر شعر سارا محمدی اردهالی

[~ MoOn ~]

به چه دل بسته بودم

آن روزها
حرف میزدم
از رویاهایم میگفتم
رویاهای من چه بود
چه داستانی بود که با صدای بلند تعریف میکردم
میخندیدی

فکر کن
گمان میکنم
هست

چیزی هست
که اگر به خاطر بیاوری
حال من خوب میشود

از کتاب بیگانه میخندد, انتشارات مروارید

[~ MoOn ~]

صبوری میکنم
پناه میبرم به خاک
کوزهای میشوم
در شهری قدیمی و مدفون
تکیه داده به کنج خانهای خشتی

پنهان میشوم
چشم میپوشم از زمین
حتا اگر باستانشناسان
تمام زمین را بچرخند و بگردن د و بخواهند
با قلموهاشان
خاک از چشم من بگیرند

صبوری میکنم
فروتر میروم
در شهری قدیمیتر

جستوجو کن
جستوجو کن
نباید کسی جز تو مرا از این قبر بیرون بکشد

[~ MoOn ~]

هيچ مردي نمي خواهد
عاشق زني شود
كه در سيرك كار مي كند


از آن زنها كه بايد روي طناب راه بروند

عاشق زني شود
كه هر لحظه ممكن است سقوط كند
و اگر سقوط نكند
هزارها نفر برايش
كف مي زنند

[~ MoOn ~]

نیمه شب
صدای نفست می آید
برمی گردم سمت تو
«آب می خواهی؟»
چه خیالها می کنم
مگر تاریکی آب می خورد
می گویی بله

[~ MoOn ~]

دهانم را باز می کنم
دسته ی کلمات پر می کشند به آسمان
دهانم را می بندم...

[~ MoOn ~]

وسط فیلمی سیاه و سفید
دستم را گرفته بودم روی قلبم
فیلمی صامت
صفحه سیاه شد:
_ زن نمی خواهد بمیرد _
دوربین آمد نزدیک
با تیتراژ پایانی

کلی حرف داشتم
اما فیلم خیلی قدیمی بود

[~ MoOn ~]

نه به دنیا می آیم
نه از دنیا می روم
سوت می کشد در سرم یک الله
به اکبر نمی رسد
می خواستم چهار نعل از روی شب بپرم

اسبی پهلو گرفته ام به افق تهران
می بینی که
پایم شکسته
به پیشانی سفیدم
شلیک کن

[~ MoOn ~]

سرانجام
آخرین نامه ام را پاسخ داد
نوشته بود
عاشق پستچی شده ام.

[~ MoOn ~]

سه دقيقه حرف بزن !
به اندازه يک سکه ....
وسط حرف هايم قطع می شود ...
بقيه حرف هايم با خودت

[~ MoOn ~]

شورشی بر خاک
زمين کلافه
پليس خسته،
گاز اشک آور سودی ندارد:
مردگان فرياد می زنند
مارا از تعفن زندگان نجات دهيد.