ایران رمان

به امتحان ریاضی

به اینکه دنیا به کاهی نمی ارزه

به اینکه ‏همه ی ما به یکی احتیاج داریم که علاوه بر دیدن خوبیامون، بدیامونو هم ببینه ولی بازم مارو بخواد..

به اینکه تا چهارشنبه قضیه دوستم ختم به خیر بشه
خیلی براش نگرانم

به اینکه چرا پست های من غیب میشند ؟ 

به مرده ها

به فردا

به امیــــــد . . .
امید به موفقیت انسان را جلو و جلوتر می کشد. .
می گویی "شاید این بار..." اما می دانی نمی شود. ولی نمی خواهی حسرت انجام نداده هایت را بخوری پس تلاش می کنی و شکست می خوری.
ولی زمانی فرا می رسد که یک صدا از درونی ترین لایه ی وجودت فریاد می زند: "ایندفعه وقتش شده!".
آنوقت می توانی یک نفس عمیق بکشی، پشت صاف کنی و با یک لبخند به تماشای اتفاقات بنشینی، چون قرار است بالاخره اتفاق بی افتد..
من اذیت کردن های زمان سیال را می شناسم. من خودم پادشاه ثانیه های لزجم.اما امید در من نمرده..
ما خیر سرمان همه شاگردان سالوادور دالی بوده ایم!

به اینکه از ساعت 1 هرکار میکنم خوابم نمیبره

به اینکه اخر بازی چی میش