ایران رمان

درد دل ما آدم هارو فقط یکی میفهمه ونمیدونم چرا ما همش سعی داریم
دردهامون رو برای کسانی بگیم که درکی از ما ندارند
کاش دردهای انباشته شده در وجودمان را تنها برای یکی فریاد بزنیم
که حتی فریاد مانیز برایش نیازی نیست
او میشنود سکوت انباشته شده در گلویمان را...

دلم خیلی گرفته ...

داشتم به جلدی که طراحی کردم فکر میکردم
اینکه خوب شده یا نه

به چیزای بسیار خوب

به انتقام

که چشمام خیلی میسوزه

به اینکه...خدا خودش رحم کنه :(

ب آینده
ب گرسنگی
ب اینکه قراره چی پیش بیاد

مسخرم نمیکنید ...
به این که ماشین عروسیم چه شکلی باشه |:

به اینکه هدفی که دارم از موندنم درسته یا نه