ایران رمان

هر کی منو میبینه فکر میکنم دیوونم
دیونه تو هستم درد و بلات به جونم

من محال است به دیدار تو قانع باشم
کی پلنگی شده راضی به تماش از ماه

هر دل میبینی یار داره
دلبرو دلدار داره
مونس و غمخوار داره
جز دل نفرین شده من

نخواستم با من بسازي

نخواستم هيچي بگي

نخواستم درد دلت رو

ديگه با هيچكي بگي

آخه عشق اجباري نيست

تو زندون من نمون

من از روزاي بي تو دلم خيلي گرفته
تو نيستي جز تو با كي بگم از چي گرفته
تو كه واسه جدايي يه قلب سنگي داشتي
واسه تنهاييم ايكاش يكم دلتنگي داشتي

میدونم گذشتن از من واسه تو کاری نداره
میدونم اگه نباشی تنهاییم ادامه داره
داره از چشات میفته ,گریه هام تو این شب خیس
دیونگیمو میبخشی ,میدونی دست خودم نیس
تو خودت بگو عزیزم,که چی مونده از غرورم
که چی مونده از منی که,خیلی وقته از تو دورم

ميرم و ميميرم

آسوده ميشم از عشق

ميرمو...........ميميرم