ایران رمان

شعر می نویسم تو آیفوننم می نویسم
از قلم و کاغذم خبری نیس تازه روبیت مغز در رفته می نویسم

من ازت بدم میاد دروغ نگو
خودتو با قلب من یکی نکن
برو با هرکی که عاشقش شدی
ولی با دو رنگی زندگی نکن

نفس نفسم تورو داد میزنه
نفس توی سینه صدات میزنه

هرچی میگم تورو میخوام، هرچی میخوام کم نیارم
دل به دل من نمیدی هرچی برات بی قرارم
هرچی تو دنیای دیگه دنبال عشق نو میرم

همه برگام و سوزوندمو
غرورمو که شکوندمو
    ترانه هامو که خوندمو 

   حالا که با شعر دنیا دیگه مثل تو نداره

همه چی یه جور دیگست همه جا یخ زدست
بین ما فقط دیگه نمایش عشقه
سلامتی خودت که میدونم چی میخوای
اونی رو که میخواد جدا بشه عشقه

باشه ، دوست ندارم همه چی سیاه شه
تصویر خوبت از هم بپاشه
آدمه دیگه میخواد جدا شه
باشه این دنیا باید یه جا نشون بده دنیاست
که خنجرش همیشه پشت ماست
خدا نخواست میگیم خدا خواست

       

   هر کدوم یه جوری دل میسوزونن ،
دل میسوزونن ، اما نمیدونن
دل میسوزونن ، اما این و نمیدونن