ایران رمان

دیشب بود حسین
چشم بر مابست
گفتا بروید
هرکه ترس دارد

ماه من غصه نخور دنیا رو بسپار به خدا هردمون دعا کنیم توهم جدا منم جدا

دردت به جونم گریه نکن اروم جونم گریه نکن بزار تا راحت جدا بشیم
مهربونم گریه نکن
عبد المالکی
نمیدونم چرا من همیشه صف رو خراب کنم واقعا متاسفم

نحن صدقنا
لطف جئنا
کیما تجرنا؟
یبن التقیه

همینجا با تو میمونم همینجا که هوا خوبه
نفس تو سینه می گیره دلم واسه تو میکوبه
سامی بیگی

هرکسی جسم عزیزش روز بردارد
ولی ماکه نعش مادر خود را به شب برداشتیم

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی زبامی که برخاست مشکل نشیند
لیلا

داشتم میگذشتم از کوچه های عشق
گویا اشک مولایم علی پیچیده بود!

دل تنگ تر میشم ولی نشنیده میگیری منو
هنوز همه حال تو رو از من فقط می پرسنو
شادمهر عقیلی

والا امامی
عشق تمامی
حیب جهانی
مهرمن تنها علی(ع)