ایران رمان

من مثه تاریکی تو مثل مهتاب
اگه باد از سرِِ
زلف تو نگذره
من میرم گم میشم تو جنگل خواب

من,من,من,رویایی دارم رویای آزادی

رویای یک رقص بی وقفه از شادی

من,من,من,رویایی دارم از جنس بیداری

رویای تسکین این درد تکراری

یادته همش بهم میگفتی که فراموش کردن خیلی آسونه

حالا بشین و تماشا کن از تو دیگه هیچی تو خاطرم نمیمونه

همواره از راه ساحل دور تر انگار يک خوابه
رنگارنگ ولي يک سرابه با يک کام از دور آغاز پايان واسم بيداره بالا
بکش پودر از دماغت برو بالا
با يک قرص کامل حالا بيخواب تا صبح بيداره
صد سيـ ـگار شده سرفه کارش
هنو بيداره و بد خماره
يک چايي با يه قرص خواب که

تا پايين بياد اين مرده ساکت

تو خودت قند و نباتی....شکلاتی....شکلاتی.....c

منو حالا نوازش کن.......همن حالا که تب کردم
اگه لمسم کنی شاید به دنیای تو برگردم.....

من برعکس همه ...پشت خنده هام غمه
تو برعکس منی ...شادی و غمگین میزنی

هرچي بخواي همون ميشم ، برات ميمونم هميشه

اگه بگي دوستم داري ، هرچي بخواي همون ميشه