ایران رمان

هنوز عادت به تنهای ندارم
باید هرجوریه طاقت بیارم

من و تو با هم زیر بارون /توی خیسیه شهر و خیابون


منو و تو یه چتر و یه کوچه/پره عشقه تمامه نگامون


من و تو شرم توی چشمات/من و تو تنها توی دنیا




به خدا حسه تو رو میخوام/ توی این شبها

آھای‏ ‏تموم‏ ‏زندگیم
بی‏ ‏تو‏ ‏تموم‏ ‏زندگیم

آھای‏ ‏تموم‏ ‏زندگیم
رو‏ ‏بہ‏ ‏غروبہ‏ ‏زندگیم‏ ‏

آھای‏ ‏تموم‏ ‏دلخوشیم
داری‏ ‏تو‏ ‏غصہ‏ ‏می‏ ‏کشیم

من مو گریه ممتد نصف شبو دوباره دلم میگیره

هوای مارو داشته باش هواتو دارم
من توی عشق و عاشقی کم نمیارم

موج‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏دریا‏ ‏میگیرم
شیرہ‏ ‏سنگ‏ ‏و‏ ‏می‏ ‏دوشم
اگہ‏ ‏چشمات‏ ‏بگن‏ ‏آرہ‏ ‏
ھیچکدوم‏ ‏کاری‏ ‏ندارہ

ھمون‏ ‏گھوارہ‏ ‏اے‏ ‏کہ‏ ‏خاطرم‏ ‏نیست
ھمون‏ ‏امنیت‏ ‏حقیقی‏ ‏و‏ ‏راست
ھمون‏ ‏جایی‏ ‏کہ‏ ‏شاھزادہ‏ ‏قصہ‏ ‏
ھمیشہ‏ ‏دختر‏ ‏فقیر‏ ‏و‏ ‏می‏ ‏خواست

توروخداا ببین چه حالیم نگو که میری
دلم میخواد که دستامو بگیری
نرو بدون تو شکنجه میشم
پیشم بمون دیگه چیزی نمیگم اخریشه
کسی واسم شبیه تو نمیشه
بمون الهی من واست بمیرم