ایران رمان

تو گفتی که پرنده ها را دوست داری
اما آن ها را داخل قفس نگه داشتی

تو گفتی که ماهی ها را دوست داری
اما تو آن ها را سرخ کردی

تو گفتی که گل ها را دوست داری
و تو آن ها را چیدی

پس هنگامی که گفتی مرا دوست داری
من شروع کردم به ترسیدن.

" ژاک پره ور "

یكدیگر را می آزاریم
بی آنكه بخواهیم،
شاید بهتر آن باشد كه دست به دست یكدیگر دهیم
بی سخن
دستی كه گشاده است
می بَرد
می آورد
رهنمودت می شود
به خانه یی كه
نور دلچسبش گرمی می بخشد.

"مارگوت بیکل"

در خاموشی شب
بلبل بانگ برداشت و آواز شبانه اش به عرش خداوند رسید
خدا نغمه بلبل را شنید و به پاداش آن
در قفسی زرینش کرد و به او روح نام داد
از آن پس
مرغ روح در قفس تن زندانی است
ولی همچنان گاه و بیگاه نوای دلپذیرش را سر میدهد

گوته

عشق هدیه است...

جان دارُ و مجسم!

حادث می شود و تحمیلش نمی توان کرد.

قلب را لبریز می کند.

با عقل فهمیده نمی شود و به چنگ نمی آید.

مقدری است که همه چیز را دگرگون می سازد.

عشق هدیه است...

تردترین و گران مندترینِ هر زندگی.

دوست داشتن و دوست داشته شدن

و از نو شناختن هر روز .

به قدری دوستت دارم كه

گاهی قلبم می گيرد

و نمی دانم چه خاكی به سرم بريزم

بيش از توانم دوستت دارم ...