ایران رمان

اول به سراغ یهودیها رفتند
من یهودی نبودم، اعتراضی نکردم .
پس از آن به لهستانیها حمله بردند
من لهستانی نبودم و اعتراضی نکردم .
آنگاه به لیبرالها فشار آوردند
من لیبرال نبودم، اعتراض نکردم
سپس نوبت به کمونیستها رسید
کمونیست نبودم ، بنابراین اعتراضی نکردم .
سرانجام به سراغ من آمدند
هر چه فریاد زدم کسی نمانده بود که اعتراضی کند.

پسرم می پرسد :
چرا باید ریاضی بخوانم ؟
دلم می خواهد بگویم لازم نیست
بی خواندن هم خواهی دانست دو تکه نان
بیش از یک تکه است....

پاییز است، نه در بیرون،
بلکه در درون من، سرما در درون من است،
بهار و جوانی، دور نرفتهاند
اما این منم که به پیری گراییدهام.

مرغان در هوا به پرواز درآمدهاند،
میخوانند و گرمِ ساختن آشیانهاند؛
همهجا زندگی در تکاپوست،
مگر در درون سینه ی تنهای من...

من در هیچ حالتی بر اسیر فاقد خشم اشرافزاده حسد
نمیبرم،
یا پرندهای که در قفس به دنیا آمد
و آن که هرگز از تابستان جنگل خبر نداشت
من بر آن بیرحمی که در قلمرو زمان از آزادی سوءاستفاده
میکند، رشک نمیورزم.
فردی که در قید و بند جرم و جنایت نیست،
هشیاریاش هرگز بیدار نمیشود
به قلبی که هرگز به صداقت و دوستی تمایلی ندارد
و به فرد هراسان و سست عنصری که خود را متبرک میداند،
و در گرداب رکود و عدم تحرک غوطهور است
حسادت نمیکنم،
من در درستی آنچه اتفاق میافتد، تردید ندارم،
و در لحظههای سرشار از غم و اندوه آن را حس میکنم.
عاشق شدن و از دست دادن
بهتر از هرگز عاشق نشدن است.