ایران رمان

شبی که تورا در نور شمعها…….

می پرستیدم.

طلایی موهایت

بر بالشها و روتختی

سفیدی دلانگیزی پراکنده بود.

اوه تاریکی زوایا،

هوا گرم، وستارهها

قاب شده در چراغدانهای کشتی

امواج لمبر میخوردند در لنگرگاه

قایقها غژغژ میکردند،

صدای آواز مردانهای بیرون اسکله میآمد

وتو مرا دوست داشتی.

در عشق تو

گلهای بلند درخت گوشواره

آبیهای گاردنیا، لادن های سرخ،

درختان بالای تپه، جادههایی که ما طی کردیم

و دریایی که تو را

پیش از صخرهی هارتلند زاییده بود

سهیم بودند

تو با اینها مرا دوست داشتی

و با مهربانی آدمها،

روستائیان، ملوانان و ماهیگیران

و با پیرزنی که ما را اسکان داد و شام خوراند.

تو مرا با خودت دوست داشتی

که همهی اینها و بیشتر از اینها بود،

که تغییر کرد همان گونه که زمین

در فصل شکوفایی گلها

تغییر میکند

پنج راه برای کشتن یک مرد

روشهای پر دردسر زیادی هست برای کشتن یک مرد

میتوانی او را وادار کنی صلیبی چوبی را

تا بالای تپه به دوش بکشد تا به آن میخاش کنی

برای اینکه کار خوب از آب درآید

نیاز به جمعیتی صندل پوش داری و

بانگ خروس،

خرقهای برای دریده شدن

تکهای اسفنج، اندکی سرکه و مردی که میخها را بکوبد.

یا میتوانی از آهنی بلند

نیزهای بسازی و حملهور شوی

به شیوهی سنتی

بکوشی تا زره آهنیناش را بشکافی

اما برای این کار هم

نیاز به چند اسب سفید داری

درختانی از انگلیس، مردانی با تیر و کمان و دست کم

دو پرچم، یک شاهزاده و قلعهای

تا ضیافتی برایت ترتیب دهند

اگر بخواهی همچون یک اصیلزاده رفتارکنی

و باد هم همراهیات کند

میتوانی آتش بنزین را بر سرش بریزی

در آن صورت نیاز داری به لجنزاری طولانی با باتلاقی در آن

تازه اگر پوتینهای سیاه، جعبههای مهمات، بازهم لجن و جای دندان موش و

هزاران ترانه و تعدادی کلاهِ گردِ فلزی را به حساب نیاوری

در عصر هواپیما، میتوانی فرسنگها بر فراز سر قربانیات پرواز کنی

و ترتیب کار او را تنها با فشار یک دکمهی کوچک بدهی

تمام آنچه میخواهی یک اقیانوس است تا میانتان فاصله بیندازد

دو دولت، دانشمندان وطنی، چندین کارخانه، یک دیوانه و

سرزمینی که تا سالها کسی نیازی به آن نداشته باشد.

پیشتر هم گفتم این راهها برای کشتن یک مرد پر مشقتاند

راه سادهتر، سرراستتر، بسیار بیدردسرتر این است که:

بدانی مردی جایی در میانهی قرن بیستم زندگی میکند و

او را به حال خود رها کنی.