ایران رمان

جمعهء اندیشه های تنبل بیمار
جمعهء خمیازه های موذی کشدار
... ...جمعهء بی انتظار
جمعهء تسلیم

خانهء خالی
خانهء دلگیر
خانهء در بسته بر هجوم جوانی
خانهء تاریکی و تصور خورشید
خانهء تنهائی و تفال و تردید
خانهء پرده، کتاب، گنجه، تصاویر


آه، چه آرام و پر غرور گذر داشت
زندگی من چو جویبار غریبی
در دل این جمعه های ساکت متروک
در دل این خانه های خالی دلگیر
آه، چه آرام و پر غرور گذر داشت

فروغ فرخزاد

گاهی باید بزرگی گناه کسی رو


به کوچکی دلش بخشید


اما نباید بزرگی دل کسی رو

بخاطر یک اشتباه کوچک فراموش کرد.

وقتی سایه ها بوی انسان نمی دهند


همان بهتر که بالای سرت سایه ای نباشد

هر آشناییِ تازه، اندوهی تازه است...

خداحافظی دیگری در راه است.

اگر دسـت ِ من بود

نه عکسی باقــی مـی گــذاشــتم

نــه خـاطـره ای ، و نـه اســمی ...

زنــدگی را پــاک بــایـد کــرد !

خـــوب یــا بــد نـــدارد

خــاطــره ها را باید ســوزانـــد

اگــر دسـت ِ مـن بود ....

خــــاطره ها تــاریخ ِ انـــــقـضا دارنــد ...



چقدر این همه ماجراهای پنهونی که همه تو زندگیشون دارن زیباست

یک حس پنهونی

یه حرف پنهونی

یه خواسته پنهونی

یه دوری پنهونی

یه آدم پنهونی که پشت بندش یه عشق پنهونی بهش داری

میفهمی چی میگم....؟



چشـــم در چشمــآنــم گفــتی :

مـــن هـــر شـــب در خــوآب میبیـــنمت ...

خـــوآســـتم بگـــوییــــــم :

نمیشــــود تـــوهـــم به بیـ خــوآبی مــن بیــــآیی ؟

بهت نمیگم دوست دارم ولی قسم میخورم که دوست دارم

بهت نمیگم هرچی که بخوای بهت میدم چون همه چیزم تویی

نمیخوام خوابتو ببینم چون تو خوشتر از خوابی

اگه یه روز چشات پر اشک شدو دنبال یه شونه گشتی که گریه کنی صدام کن

بهت قول نمیدم که ساکتت کنم اما منم پابه پات گریه میکنم

اگه دنبال مجسمه سکوت میگشتی صدام کن قول میدم سکوت کنم

اگه دنبال خرابه میگشتی تا نفرتتو توش خالی کنی صدام کن

اگه یه روز خواستی بری قول نمیدم جلوتو بگیرم اما باهات میدوم

اگه یه روز خواستی بمیری قول نمیدم جلوتو بگیرم اما اینو بدون من قبل از تو میمیرم