ایران رمان

صفحات: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309

به خودت نگیر شیشه ی پنجره
تمیزت میکنند که کوه را بی غبار ببینند
و آسمان را بی لکه
به خودت نگیر شیشه
تمیزت میکنند
که دیده نشوی .

ابستان داغی ست!!
اما دلم دیگر به این زندگی گرم نمی شود..
آنقدر نیستی..
که گاهی حس میکنم عشق را
نسیه به من داده ای..
بی تابم!!!!!
نقد می خواهمت.بفهم!

گاهی اوقات باید بگذری و بگذاری و بروی
وقتی می مانی و تحمل می کنی
از خودت یک احمق می سازی
(( آندره مالرون ))

باران گرفته ام به هوای شکفتنت
جاری در امتداد ترک خوردۀ تنت

با اشک های حلقه شده پای گونه هات

با دست های حلقه شده دور گردن ت

من متهم به رابطه با واژۀ توام

مضنون به دستکاری گل های دامنت

این گرگ و میش وقت طلوع است یا غروب

در چشم های نیلیِ مایل به روشنت؟!

شـبیــــــــــه هیچ شده ام
شبیـــــــــــه سایه ای روی دیــــــوار
تاریکــــــــــ و مبهم
بدون لبخــــــــند...
تلـــــــــــــــخ !

همیشه دلتنگی به خاطر نبودن کسی نیست

گاهی بخاطر بودن کسی ست که حواسش به تو نیست

دلی شکسته شد به وسعت یک باور
یک سکوت
سکوتی از مهر
از احساس
و من همچنان به آخرین بغض تو می اندیشم
بغضی که شاید هیچ گاه نبینمش
با من باش
در این تاریکی
من آرام آرام در این مرداب فرو خواهم رفت
بی آنکه کسی دستم را بگیرد
بی آنکه کسی با من غرق شود.....

هی تعارف های زبانی الکی
هی اشتباه های دوباره و یه باره و هزار باره
ساده گرفتن و ساده نبودن
غرور در کنار التماس
راه رفتن روی لبه ی تیغ
خراشیدن روح
داغون داغون
دارم پرت میشم
کمک ....کمک
هیچ کس نمیشنوه
نه هیچ کس نمیخواد بشنوه

من میخوانم، تو میخوانی، او سواد ندارد، ما میخوانیم، شما میخوانید، آنها کتاب ندارند

من میخورم، تو میخوری، او گشنه است، ما میخوریم، شما میخورید، آنها فقط نان خشک میخورند

من درس میخوانم، تو درس میخوانی، او مجبور است کار کند، ما درس میخوانیم، شما درس میخوانید، آنها فقط بیل و داس میشناسند

من میخندم، تو میخندی، او گریه میکند، ما میخندیم، شما میخندید، آنها به زور لبخند میزنند

من سفر میکنم، تو سفر میکنی، او تا شب کار میکند، ما سفر میکنیم، شما سفر میکنید، آنها هر عید شرمنده کودکشان میشوند

من راه میروم، تو را میروی، او در سی.سی.یو است، ما راه میرویم، شما راه میروید، آنها جانبازند

من وبلاگ دارم، تو وبلاگ داری، او حسرت کار با کامپیوتر دارد، ما وبلاگ داریم، شما وبلاگ دارید، آنها فقط غم دارند

من وَگوام، تو وَگویی، او فقط شوخیهای مردم را میبیند، ما وگوییم، شما وَگویید، آنها تلویزیون ندارند تا معنی ویگولنزج را بفهمند

من ناشکرم، تو ناشکری، او بابت همان لقمه نان شکر میکند، ما ناشکریم، شما نا شکرید، آنها با تمام سادگی چقدر خوشبختند..

ممنوع کن
دست دیگران توی دستهایت باشد
نمی دانی چه عذابی ست
همه دست های تو را داشته باشند
جز من ...

varesh

varesh

varesh

varesh

varesh

varesh

varesh

varesh

varesh

varesh