ایند پستو تقدیم میکنم به عشقمم
هرچه از من ،
دورتر می شوی
بیشتر یقین پیدا می کنم که
دوستم داری
!
آخر می دانم که تو
از دوباره عاشق شدن
می ترسی
!
می ترسی عاشقم بشوی و
من هم مثل عشق اولت ،
نتوانم با تو بمانم
می گذارمت به حال خودت
!
ترک کردن تو کار من نیست، ولی
غرور دارم
!
نمی خواهم منت بودنت را بکشم
!
زندگی من و تو به هم ربط دارد
!
اگر بی ربط بود ،
هیچ وقت خدا ما را به هم نشان نمی داد
!
ﮔﻔﺘﻢ: ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﺮﯼ؟؟؟
ﮔﻔﺖ:ﺁﺭﻩ
ﮔﻔﺘﻢ:ﻣﻨﻢ ﺑﯿﺎﻡ؟؟؟
ﮔﻔﺖ: ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺮمﻓﻘﻂ ﺟﺎﯼ ﺩﻭﻧﻔﺮﻩ ﻧﻪ سه نفر
ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﯼ؟؟؟
ﻓﻘﻂ ﺧﻨﺪﯾﺪ
!!!!
ﺍﺷﮏ
ﺗﻮ ﭼﺸﺎﻡ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩ ﻭﺳﺮﻣﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺯﯾﺮ ﭼﻮﻧﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻮﺳﺮﻣﻮ ﺑﺎﻻ ﺁﻭﺭﺩ
ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺮﯼ؟؟؟
ﮔﻔﺘﻢ: جایی ک میرم جاى یه نفره بﺍﻻﺧﺮﻩ
ﮔﻔﺖ:ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺮﯾﺎ ﯾﮑﯿﻮ ﺑﺎﺧﻮﺩﺕ ﺑﺒﺮ
ﮔﻔﺘﻢ: ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺮم جای ی نفره ن دوﻧﻔﺮ
ﮔﻔﺖ: ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﯼ؟؟؟
ﮔﻔﺘﻢ:ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺮﻣﺮﺍﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻧﺪﺍﺭﻩ
ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻤﻮ ﺍﻭﻥ ﺭﻓﺖ
…
ﻭﻟﯽ ﺍﻭﻥ ﻣﺪﺗﻬﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﭼﺸﺎﺵ ﺳﻨﮕﻘﺒﺮﻣﻮ ﺷﺴﺖ ﻭ ﺷﻮ ﻣﯿﺪﻩ
!
دختر: دوسـ ـت دختر جدیدت خوشگله؟ (در ذهنش میگوید
:
آیا واقعا از من خوشگلتره؟
)
پسر: آره خوشگله!! ( در ذهنش: اما تو هنوز زیباترین دختری که میشناسم هستی
)
دختر: شنیدم دختر شوخ طبع و جالبیه ! (درست همون چیزی که من نبود
)
پسر: آره همینطوره! ( اما در مقایسه با تو اون دختر چیزی نیست
)
دختر: خوب پس امیدوارم شما دوتا با هم بمونید
…
(اتفاقی که برای ما رخ نداد
)
پسر: منم برات آرزوی خوشبختی دارم.. (چرا این پایان رابطه ی ما شد؟
)
دختر: خوب من دیگه باید برم
…
(قبل از این که گریه م بگیره
)
پسر: آره منم همینطور
…
(امیدوارم گریه نکنی
…)
دختر: خداحافظ
…
(هنوزم دوستت دارم و دلم برات تنگ میشه
)
پسر: باشه
…
خداحافظ (هیچ وقت عشقت از قلبم بیرون نمیره
…
هرگز
)
سکوت
…
سکوت سدی شده است برای گفتن شعری که در من می جوشد
…
با من حرف بزن،
از همین لحظه بگو که شناورم در زلالی چشمان غمگینت
…
من غرق شده ام در تو ، این ساده نیست
…
من اوج زیبایی جنگل ها را با تو مرور کرده ام ، این ساده نیست
…
و بدون حضور مهربانی هایت کتاب شعر من به پایان نخواهد رسید
…
من و تو شباهت های متفاوتی با هم داریم
:
هر دو شکستیم ؛ تو قلب مرا ، من غرورم را
هر دو رقص یدیم ؛ تو با دیگری ، من با سازهای تو
هر دو بازی کردیم ؛ تو با من ، من با سرنوشتم
و در آخر هر دو پی بردیم
تو به حماقت من ، من به پست بودن تو
آری ، این شباهت های متفاوت هر روز آشکارتر میشود
!
ﮔﺎﻫﯽ ﻣﻌﺸﻮﻕ،
ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﻓﯿﺰﯾﮏ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐند
.
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺰﺩﯾﮏﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﯼ، ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ
!
ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪﺍﺵ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ،
ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺑﻨﺪﯼ، ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺶ
!
ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﮐﻨﯽ، ﻧﯿـﺴﺖ
!
ﻫﺮﮔﺎﻩ،
ﺩﯾﺪﯼ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ،
ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ،
ﺗﺴﻠﯿﺖ ﺑﮕﻮ
گراهام بـــل عــــزیز
!
تلفنی که زنـــگ نمی خورد که نیـــازی به اخــــتراع نداشت
!!
حوصـــله ات ســـر رفته بود،
چــــسب قلـــــب اختراع می کردی
می چسباندیم روی ایـــن ترک های قلب صاحب مـــــرده مان
و
غصه
زنـــگ نخوردن تلفـــــنی که اختراعش نکرده ای را نمی خوردیم
!
وقتی نیست نباید اشک بریزی
باید بگذاری بغض ها روی هم جمع شوند و جمع شوند
تا کوه شوند ، تا سخت شوند ،
همین ها تو را میسازد
سنگت می کند درست مثل خودش
!
باید یادت باشد حالا که نیست
اشکهایت را ندهی هرکسی پاک کند
…
میدانی؟
آخر هرکسی لیاقت تو و اشکهایت را ندارد
آدم ها می آیند
…
خودشان را نشان می دهند
…
وقتی که برایت مهم نیست
…
اصرار می کنند
!
اصرار برای اثبات وجودشان،
برای اثبات بودنشان
…
و ماندنشان
!
اصرار می کنند که تو نیز باشی همراهشان
…
همان آدم ها،
وقتی که پذیرفتی بودنشان را ،
ماندنشان را
…
وقتی که باورشان کردی
…
می روند
!
به بهانه‌های پوچ
!
به بی‌بهانگی
!
به سادگی
!
می روند
…
می روند
…
و تو می مانی با باوری که بوی خیانت میدهد
…!
می دونی
باید بفهمی وقتی دلت می گیره
…
تنهایی
!
باید یاد بگیری از هیچ کس توقع نداشته باشی
!
باید عادت کنی که با کسی درددل نکنی
!
باید درک کنی که هر کس مشکلات خودشو داره
!
باید بفهمی وقتی
ناراحتی
…
دلتنگی
…
یا بی حوصله ای
…
هیچ کس حوصله ی تو رو نداره
!
دیگه باید فهمیده باشی همه رفیقِ وقتای خوشی اند
!
فرض می کنم
!
تو
..
خیلی دوستــــــم داری
…
همینقدر که من دوستت دارم
…
و یکی از همین روزها
دلت برای روز های قشنگمون تنگ می شه
…
فرض می کنم
…
هیچ وقت بی تفاوت نبودی،
و تمام این ساعت ها
که نبودی
به یادم بودی
…!
فرض می کنم
..
دنیا هنوز آدم های احساساتی مثل من رو
دوست
داره
…… !
و تو..و تـــو
…
همین لحظه
دلت برای یه ثانیه از اون روزهایی که با من بودی سخت تنگ می شه
…
فقط فرض می کنم
…
همین